Waarom Frank de Boer altijd zo’n goede pers heeft
Hoe saai en matig Ajax ook speelt, de trainer heeft het nooit gedaan. De verdedigers en middenvelders kunnen eindeloos de bal heen en weer schuiven, nooit zal de pers zeggen dat Frank de Boer aan vervanging toe is. Gebrek aan passie? Aan de wil om vaker dan eens per kwartier — wat zeg ik, per half uur — op het doel te schieten? Aan een tekort aan spelplezier misschien, of aan de wil eens iets geks te doen en de mensen te vermaken?
Het ligt aan van alles, maar nooit aan degene die er verantwoordelijk voor is. De media klagen nog liever over de raad van commissarissen of de terreinknecht dan over good old Frankie de Boer.
Pek en veren
Toch raar. Natuurlijk zijn journalisten opportunisten en zullen Ajax’ vier opeenvolgende kampioenschappen (2011-2014) hun beeld van hem roze hebben gekleurd. Maar dan nog. Met deze successen en met dit spel — met het al jaren slaapverwekkend voorspelbare, trage, impotente spel en uitzonderingen daargelaten — zou Martin Jol al lang met pek en veren Amsterdam zijn uitgedragen. De van iedere bravoure gespeende houding die Ajax sinds 2011 zo vaak in de Champions League liet zien, zou De Boers voorganger Jol zwaar zijn aangerekend. Het slappe verweer, de kinderlijk naïeve speelwijze in Europa zou ‘Ajaxonwaardig’ zijn genoemd. De uitschakelingen in de Europa League door clubjes als Steaua Boekarest zou tot hoon bij Johan Cruijff in De Telegraaf hebben geleid; talloos veel journalisten zouden Cruijff hebben nagesproken. Eruit met die man!
Verantwoorden
Maar De Boer zit waar hij zit. Let op mijn woorden: als Ajax zondag wint van Feyenoord dan schrijft de pers veel over hem; verliest Ajax, schrijven ze veel over de spelers. Niet toevallig waren het juist de spelers die zich deze week bij de supporters moesten verantwoorden voor het vertoonde spel. Aardig van De Boer om mee te praten, maar opnieuw waren het de spelers die beterschap moesten beloven. Zo gaat dat steeds. Geslaagde doorbraken van Ajaxtalenten stralen af op De Boer. Ontpoppen diezelfde talenten zich na enkele jaren spelen onder De Boer tot vroegoude schaakvoetballers, dan worden zíj uitgefloten, niet de systeemcoach met zijn looplijnen.
Prettige ervaringen
Hoe dit allemaal komt? De publieke figuur De Boer profiteert van zijn immer toegankelijke, eerlijke, openhartige, nuchtere, soms grappige, zelden onredelijke, geduldige, duidelijke, ongecompliceerde, respectvolle houding tegenover de media. Ook ik heb uitsluitend prettige ervaringen met hem gehad. Het is gewoon een sympathieke kerel, een voorbeeld voor de rest. En dat maakt het dat ik dit stukje tot aan de laatste alinea met tegenzin schreef. Maar wat daar staat, zo is het natuurlijk wel.
