Cash is koning: beursgoeroes raden volle portefeuilles aan
Beleggers hadden gehoopt dat de aandelenmarkten weer wat zouden kalmeren doordat de Chinese gokbeurzen de hele week gesloten zijn vanwege de viering van het Chinese nieuwjaar. Even geen verrassingen uit de op één grootste economie ter wereld. Maar dat feest ging niet door. De onrust hield aan en in Amsterdam zakte de AEX-index weer door de psychologische grens van 400 punten.
Chinese handelaren hebben overigens wel geluk, want de beurs in Shanghai kent de meeste feestdagen. Los van de handelsonderbrekingen vanwege te grote koersdalingen is de Chinese markt zo’n zeventien dagen per jaar gesloten. In Europa komen we er met de Euronext-beurzen bekaaid van af. Hooguit vier schamele vrije daagjes per jaar. Zelfs Wall Street kent meer vrije dagen, zo’n negen per jaar, maar dat terzijde.
Terug naar de huidige onrust op de markten en de vraag waar komt die toch vandaan? Het is vooral de olie die roet in het eten gooit, zeggen veel kenners. Het zal waarschijnlijk een combinatie van factoren zijn. De bodemloze olieprijs, de wegblijvende inflatie, negatieve rentes, de onzekerheid over de rentestappen van de Fed, het Chinese valutabeleid en de vrees voor een harde landing van de Chinese economie vormen een gevaarlijke molotovcocktail.
Wanneer men het echt niet meer weet wordt vaak de dooddoener ‘er zijn meer verkopers dan kopers in de markt’ van stal gehaald om de koersdalingen te verklaren. Een waarheid als een koe, maar je hebt er niet veel aan. Of misschien toch wel? Het lijkt erop dat iedereen aan het verkopen is om ‘cash‘ te hebben om straks weer te kunnen kopen.
Cash is koning in een markt zonder alternatieven en steeds meer beursgoeroes raden aan om flink deel van de portefeuille in contanten aan te houden. Cash wordt ook wel ‘droge munitie’ genoemd aangezien het direct inzetbaar is. Maar wanneer deze droge munitie weer ingezet ofwel geïnvesteerd moet worden is onduidelijk want een snel herstel wordt door niemand verwacht.
Door alle onzekerheden in de markt is er eerder sprake van een vertrouwenscrisis dan van een daadwerkelijke economische of financiële crisis. Er is genoeg cash, maar niemand wil investeren vanwege al die onzekerheid. Ook onder de rijken is het credo behoud van vermogen in plaats van investeren. Een langdurig gebrek aan vertrouwen kan echter wel zorgen voor een economische of financiële crisis.
Waar moet het vertrouwen dan vandaan komen? Ten eerste dienen de olieprijzen te stabiliseren. Hoe leuk het tanken nu ook is de schade die wordt aangericht onder de oliebedrijven en de onrust die de schommelende olieprijzen op de financiële markten creëren is groter dan het consumentenvoordeel aan de pomp.
Ten tweede moet er meer duidelijkheid komen over het wel of niet verder verhogen van de rente in de Verenigde Staten. Fed-voorzitster Janet Yellen waarschuwde woensdag in haar verklaring voor het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden wel dat de risico’s voor de economische vooruitzichten het tempo van de renteverhogingen van de centrale bank mogelijk zouden kunnen vertragen, maar liet in het midden of verdere renteverhogingen daadwerkelijk uitgesteld worden. Een volgende rentestap blijft volgens haar afhankelijk van de economische data.
Als derde punt zou het fijn zijn als China de economische veranderingen en de wilde beurzen onder controle krijgt. Ook Yellen sprak in haar verklaring over de onzekerheid van de diepte van de problemen in China. Daarnaast kunnen fusies en overnames plus meer beursgangen voor vertrouwen zorgen. Anders rest er maar één ding en dat is alle onzekerheid eerst in te prijzen voordat we weer omhoog kunnen kijken en de droge munitie in kunnen zetten.
