Johan Cruijff Arena is niet genoeg, doop de Middenweg om tot Johan Cruijffweg
Natuurlijk wil iedereen dat die gelande UFO in Amsterdam-Zuidoost wordt omgedoopt in de Johan Cruijff Arena. De burgemeester Eberhard van der Laan wil het namens de gemeente en de andere aandeelhouders van het stadion zullen vast niet dwars gaan liggen. Prima. Maar het is niet genoeg. Het is zelfs maar half werk, of nog minder dan dat.
Om te beginnen had Cruijff niets met de Arena. Cruijff en de Arena, dan denk je aan een kritisch kijkende betweter in de schaduw van een skybox. Of aan een man in een zwartleren jackie die op het punt staat Ajaxbestuurders te kleineren. Eigenlijk nogal negatief. De opening van de Arena in 1996 markeerde het einde van het Ajax van Cruijff.
De plek waar Nummer Veertien op zijn minst óók moet worden geëerd, is de Middenweg in Amsterdam-Oost. Hij werd geboren en groeide op aan de ene kant van de Middenweg, hij voetbalde in het stadion recht aan de overkant van die weg. Eindeloos vaak zal hij, al dan niet met een bal onder zijn arm, die weg zijn overgestoken. Fietsend langs de Middenweg, van zijn huis in Betondorp naar school, praatte hij in gedachten tegen zijn vader die begraven lag op de Nieuwe Ooster. De Middenweg was zijn weg.
Dagelijks trainde hij met Piet Keizer en Sjaak Swart op een heerlijk modderig, voor stadion De Meer gelegen terrein dat uitkeek op de Middenweg. Op deze plek in de Watergraafsmeer leerde hij voetballen en leerde hij later anderen wat voetballen was. Alle beroemde anekdotes over eigenwijze Johan in het spelershome verwijzen naar de Middenweg. De jeugdvelden lagen op dit buitenste stukje van Amsterdam, waar tramlijn 9 eindigde en waar Jopie te horen kreeg dat hij de bal vaker moest afspelen.
Zeg je Cruijff, zeg je Middenweg.
De weg is geen koud multifunctioneel complex bij de A2 waar niemand van houdt. De weg is warm; hij leidt je ergens naartoe. Hij gaat van de ringweg naar de stad, de weg ademt beweging en is ook nog mooi recht: de kortste weg van A naar B waar Johan van hield. De Middenweg is bovendien goed lang en hij loopt langs sportvelden. Ieder weekend zie je, lopend over die weg, jong en oud in korte broekjes dromen dat ze Cruijffie zijn. Je hoort ze dingen roepen die Johan riep. Zittend in lijn 9 weet je dat Jopie daar vroeger in zat als hij naar de stad ging of terug. Dat massa’s fans in die tram zich erop verheugden dat ze even later Cruijffie zouden zien.
De Middenweg moet de Johan Cruijffweg gaan heten, maar dat is logisch.
