Spring naar de content

Plastic poppen moeten de Thai rijkdom bieden

In januari verschenen er berichten over de gekte rondom de plastic babyboom in Thailand. En volgens The Atlantic is deze nog altijd aan de gang. Ze hebben hun eigen babystoeltjes in restaurants, krijgen drinken en eten, gaan naar de kapper en worden behandeld als echte familieden: De luk thep-poppen (in het Engels: child angels).

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Sophie van Os

De plastic babypoppen worden in Thailand overal mee naartoe gesleept. Er wordt namelijk verondersteld dat de poppen worden bewoond door kindergeesten die geluk en rijkdom bieden. Tenminste, als je ze tevreden stelt.

Mythe
The Atlantic schrijft dat de gekte omtrent de babypoppen in eerste instantie te maken zou kunnen hebben met de stagnerende geboortecijfers in Thailand. Maar een plausibele verklaring is volgens Paul van der Velde, hoogleraar Aziatische religies aan de Radboud Universiteit Nijmegen, het verband met de cultus Kuman Thong. Ook Rogier Busser van de Universiteit Leiden onderkent dat het fenomeen teruggrijpt op deze eerdere traditie.

De cultus is altijd al populair geweest, vertelt Van der Velde: “Het is een zeer oud gebruik dat is ontstaan uit een mythe, The Tale of Khun Chang Khun PhaenDe soldaat Khun Phaen maakte een amulet met daarin de foetus van zijn kind. Hij voerde zwarte magische rituelen uit. Het ongeboren kind werd de kindergeest ‘Kuman Thong’ die de soldaat gebruikte voor bescherming op het slagveld. Sindsdien is er nog altijd een vraag naar doodgeboren foetussen die in amuletten werden gebruikt, maar vandaag de dag is deze praktijk strikt verboden door de Thaise wet.”

“De cultus betreft dus een losse geest van een kind. Deze kan je oproepen. Als je de geest tevreden stelt en goed verzorgt door hem eten en drinken te geven, dan win je de loterij en krijg je een mooie auto en goede vrouw. Ondanks dus zijn fictieve oorsprong, is het geloof in Kuman Thong niet afgenomen. Het betreft in Thailand een wijdverbreide overtuiging dat de kindgeesten mensen beschermen en op korte termijn voor geluk en welvaart kunnen zorgen. Vergeet je de geest echter een dag of verwaarloos je hem, dan wordt de geest wraakzuchtig.” Volgens Van der Velde zijn de meeste Thai er ontzettend bang van. “Er zijn zelfs heel wat griezelfilms over.” 

‘Wan Sai’
Dat de plastic babypoppen zo’n enorme vlucht nemen, verklaart Van der Velde doordat er vorig jaar een Thaise beroemdheid een foto plaatste op het internet met zijn Luk Thep met daarbij de tekst dat hij zijn succes te danken had aan zijn ‘Wan Sai’. De dertigjarige filmster Bookko vertelt dat hij elk moment van de dag bij zijn ‘Wan Sai’ is. Hij eet samen en slaapt samen met zijn zoon: “I’m happy when I’m with Wan Sai”.

https://www.instagram.com/p/BA93DizSEz-/

De Thai zijn hier ontzettend gevoelig voor; na deze liefdesverklaring is de verkoop van babypoppen enorm gestegen. De prijs van zo’n plastic kindje varieert van 1.500 bath tot tienduizenden bath (37 euro tot 250 euro). Diverse monniken, waarzeggers en andere ondernemers voeren dan rituelen uit, zodat de poppen worden doordrongen met geesten.

Minister-president Prayuth Chan-och noemde de poppengekte ‘bijgeloof’ en riep mensen op geen stukken rubber meer te kopen. Dat kon volgens hem beter worden gebruikt voor de wegenbouw in Thailand. Het lijkt echter niet aannemelijk dat mensen aan de oproep van de premier gehoor geven. In Thailand is ‘bijgeloof’ een lucratieve business. Zelfs de Koninklijke familie heeft waarzeggers.

Op zoek naar bescherming
Volgens Stengs is er in Thailand een hele onstabiele, harde samenleving: er is veel drankmisbruik, er zijn veel alleenstaande moeders en mensen hebben enorme schulden. Het is volgens hem dus niet zo gek dat er op diverse manieren bescherming wordt gezocht.
“Maar zo vlug het een gekte wordt, zo vlug kan het ook zo weer over zijn,” legt Van der Velde uit. Als het bijvoorbeeld ergens misgaat, dan brengen de Thai massaal de poppen terug naar het klooster. “De monniken kunnen er mee omgaan, die kunnen de cultus hanteren. De monniken worden in Thailand beschouwd als een soort levende doden. Zij staan buiten de wereld, dus zij kunnen met deze kindergeesten omgaan en daar komt de geest wederom tot rust.”

“De hypes komen met vlagen,” eindigt Van der Velde. Ook Stengs onderkent dit: “Dit stort ook weer helemaal in. Dat gebeurt altijd met die cultussen.”

Onderwerpen