Ik ben woedend (niet op Zwarte Piet maar omdat ik geen BN’er ben)
Gisteravond zag ik een briesende Claudia de Breij op de vaderlandse treurbuis. Het schuim stond op haar klepperende kinnebak. En waarom was dit lollepopje woedend? Omdat ze door niemand gevraagd was de open brief tegen het Zwarte Piet-beleid van de NTR & Piet Reuma te tekenen! Ze waren Claudia vergeten! Ons aller akela van de humorgestapao van de VARA, die komende oudejaarsavond aderverkalkend Nederland gaat euthanaseren met haar policoronderbroekenlol, hoort niet bij de 100 Bekendste Nederlanders!
Nou kende ik maar een paar ondertekenaars van de Pietpetitie hoor, ik kwam tot tien: Kim Holland, Bobbi Eden, Ben Saunders, die nog levende helft van de Blue Diamonds, Peter de Vries, Frenkse Timmermans, Ronnie Tober, Roy Donders, de vrouw van John de Wolf en Syl Simons.
Claudia had zich maar wat graag landelijk uitgesproken tegen Zwarte Piet. Zij vindt het namelijk superracistisch dat alle Pieten donker zijn: “Wat ik bedoel is: hou het feest. Hou Piet. Hou de lol, hou de relativering. Hou het in het heden, dus verander! En waarom mag Piet geen lekkere witte pot zijn? Nou?” Enfin, als u mij niet gelooft moet u het hier maar nalezen.
Nu heb ik begrepen dat Claudia bewust van de lijst is gehouden door mede-ondertekenaar Dolf Jansen, al dan niet vanwege kinnesinne. Dolf noemde ik net bewust niet bij die tien omdat ik hem graag mag en altijd moet roflollen vanwege zijn geestigheden. Om die reden noemde ik Lieke van Lexmond en Marc van der Linden ook niet want die wil ik allebei recht in de botergeile ogen kunnen kijken als ik ze weer tegenkom in parenclub Fun 4 Two in het verre Moordrecht.
Enfin, ik ga me verder niet bemoeien met die bandparodistenguerilla. Veel erger is dat IK niet gevraagd ben voor de Pietpetitie. Ik ben echt altijd de lul. Voorbeeldje: vorige week hielden die twee bipssmurfen van Gargamel Erdoğan een tribunaal waarin de namen van Neerlands grootste haatzaaiers bekend werden gemaakt: Jan Roos, Rob Hoogland, Jan Dijkgraaf, Theodor Holman, Pritt Stift, Bart Nijman, Jacques van Tol, Annabel Nanninga, Thomas von der Dunk en Jacques Gans. Ik werd verdorie niet eens genoemd! Ik besta gewoon niet voor Denk!
Ik ben dus woedend en zin op wraak. Hoe zet ik mijzelf op de kaart, hoe word ook ik een Bekende Nederlander?
Ik begin maar met het opstellen van een Pietpetitie voor Bekende Nederlanders die niet gevraagd werden voor de Pietpetitie van Ben Saunders cum suis.
Jan Roos, Rob Hoogland, Jan Dijkgraaf, Theodor Holman, Pritt Stift en Bart Nijman hebben al schoorvoetend aangegeven te willen tekenen.
Ik heb zoiets al gedaan in 1993, naar aanleiding van een rechts-radicale aanslag in de Duitse stad Solingen waarbij vijf mensen van Turkse afkomst omkwamen.
Een groep van vier Duitse als extreemrechts omschreven jongeren uit die plaats had in de nacht van 28 op 29 mei met benzine en papierproppen brand gesticht in de hal van een huis waarin de Turkse familie Genç woonde. Dit veroorzaakte een uitslaande brand, die de bewoners in hun slaap verraste. Ik was een dag na de gruweldaad in Solingen, als razende reporter van de Groene Amsterdammer. Bij terugkeer in Nederland vertelde ik in het populaire KRO-radioprogramma The Breakfast Club over mijn machteloze woede. Samen met disjockey Peter van Bruggen werd ik vervolgens aanvoerder van een actie om briefkaarten met het opschrift ‘Ik ben woedend’ naar Helmut Kohl op te sturen. In openbare gelegenheden en televisiemagazines waren exemplaren te vinden om in te vullen en op de post te doen. ‘Vijf onschuldige vrouwen en meisjes zijn levend verbrand, alleen maar omdat ze buitenlander zijn. Via deze briefkaart wil ik laten weten dat ik verbijsterd ben’, stond er als motivatie op te lezen. De actie was een groot succes. Uiteindelijk werden er 1,2 miljoen protestkaarten bezorgd bij de Duitse regering in Bonn. Het was wel jammer dat mijn oorspronkelijke tekst ‘Arthur van Amerongen is woedend’ werd verbasterd tot het lieflijke en pacifistische leusje ‘Ik ben woedend’.
1,2 miljoen ansichtkaarten met de tekst ARTHUR VAN AMERONGEN IS WOEDEND hadden mij toen al, toen ik nog jong & aanstootgevend was, tot een Bekende Nederlander kunnen bombarderen. Nu ga ik het anders aanpakken. Onder ons gezegd, lieve vrienden, Echte Bekende Nederlanders waren wat mij betreft Berend Boudewijn, Mies Bouwman en Willem ‘O’ Duys. Dan was het stil op straat hoor als, als zij op de buis waren.
De laatste sterren uit de vaderlandse geschiedenis zijn wat mij betreft de sympathieke leden van dit schitterende gelegenheidsensemble uit 1988, nota bene ook nog voor een goed doel!
Als u alle namen weet – niet die van die vier kapsters uit de DDR hoor – mag u met mij mee jagen in de Algarve, op alles wat beweegt. Jagen met een (binnenkort) Echte Bekende Nederlander!
