Het EK is ook het feest van onbekende voetballers
‘Feest van de sterren,’ staat deze week in grote letters op de cover van Voetbal International, die wordt gevuld met usual suspects als Zlatan Ibrahimovic, Wayne Rooney, Andres Iniesta, Manuel Neuer en Cristiano Ronaldo. Toch herbergt het EK met een totaal van 552 spelers vooral onbekendere voetballers. Een elftal (1-4-4-2-formatie) van figuranten die vanaf vrijdag in actie komen in Frankrijk.
1. Orges Shehi (Albanië, 38)
Maakt net als de rest van de Albanese selectie zijn debuut op een eindtoernooi. Lang niet slecht voor een doelman die zijn hele loopbaan bij clubs uit de onvolprezen Albanese Kategoria Superiore onder de lat stond. Speelde ondanks zijn hoge leeftijd, en het feit dat hij in 1998 reeds voor de eerste keer werd opgeroepen voor het nationale elftal, pas acht interlands. Lijkt als tweede keeper in Frankrijk ook niet aan de bak te komen.
2. Cosmin Moți (Roemenië, 31)
Werd twee jaar geleden in een klap beroemd toen hij in de voorronde van de Champions League als veldspeler van het Bulgaarse Ludogorets noodgedwongen in het doel kwam te staan (zijn keeper werd eraf gestuurd met rood, en de wissels waren op). Moti pakte in de penaltyreeks die volgde twee inzetten, waarmee Ludogorets zich plaats voor het miljoenenbal en er als dank een tribune naar Moti werd vernoemd.
3. Domagoj Vida (Kroatië, 27)
Defensieve kracht van Dinamo Kiev die het niet zo nauw neemt met de regels. Vida kreeg, toen nog in dienst van Dinamo Zagreb, een boete van bijna een ton omdat hij in de spelersbus op weg naar een wedstrijd een blik bier opentrok. Moest van coach Ante Cacic tevens direct de bus verlaten. Het kwam goed tussen de twee, de trainer van toen is nu de bondscoach van Kroatië.
4. Thiago Cionek (Polen, 30)
Zoals zijn voornaam al doet vermoeden is Thiago Cionek geen geboren Pool. De verdediger van Palermo werd geboren in Brazilië. Zijn overgrootouders emigreerden aan het begin van de vorige eeuw vanuit Polen naar Zuid-Amerika, wat dan weer zijn Poolse achternaam verklaart. Is sinds 2011 in het bezit van een Pools paspoort, maar stuit in het nationalistische land nog regelmatig op verzet. Pareert de negatieve geluiden door te stellen dat hij met de achtergrond van zijn familie, Poolse vriendin en het feit dat hij Pools spreekt wel degelijk een echte Pool is.
5. James Chester (Wales, 27)
Maakte zijn debuut voor Wales tegen het Nederlands elftal in 2014. Chester kwam tot op heden tot slechts zes optredens namens The Dragons. West Bromwich Albion vond hem desalniettemin ruim elf miljoen euro waard en betaalde dat vorige zomer aan voormalig werkgever Hull City. Zat vervolgens nagenoeg het hele seizoen op de bank, waarmee maar weer eens bewezen werd dat ze in Engeland gek zijn geworden.
6. Andrei Prepeliţă (Roemenië, 30)
Als je iets niet moet doen als voetballer, dan is het heulen met de vijand. Die les had de jonge Andrei Prepeliţă echter gemist. Werd als speler van Steaua Boekarest gefotografeerd terwijl hij een vlag van stadsgenoot Dinamo kuste. Hij was in de veronderstelling dat hij de overstap zou maken, maar die kwam er nooit. Staat inmiddels, net als landgenoot Moti, onder contract bij Ludogorets.
7. Birkir Már Sævarsson (IJsland, 31)
Een der beulen van het Nederlands elftal is weliswaar middenvelder bij het Zweedse Hammarby IF, maar heeft een tatoeage op zijn schouder van zijn IJslandse liefde Valur Reykjavík. Sævarsson stond op het punt om te stoppen met voetballen om piloot te kunnen worden, toen hij doorbrak in Reykjavik. Heeft de luchtvaartdroom nog niet losgelaten, wil na zijn carrière zijn opleiding afmaken, of luchtverkeersleider worden.
8. Oleksandr Zinchenko (Oekraïne, 19)
Maakte nog voor zijn negentiende verjaardag zijn debuut voor het Oekraïense elftal. Er gaan geruchten dat dit was om te voorkomen dat na de Krim ook hij in Russische handen zou vallen. Zinchenko, die in Rusland speelt bij FC Ufa, zou daar staatsburgerschap zijn aangeboden. De Oekraïners zullen zich in de handen wrijven dat ze daar een stokje voor hebben gestoken. Zinchenko werd de jongste doelpuntenmaker namens het land en lijkt tijdens het EK op minuten te mogen rekenen.
9. Erkan Zengin (Zweden, 30)
De in Stockholm geboren Zweedse Turk, speelde voor de nationale jeugdteams van Turkije, maar koos uiteindelijk voor de blauw-gelen en maakte in 2013 zijn debuut. Is een goede vriend van superster Zlatan Ibrahimovic en dat is volgens sommige Zweedse supporters de enige reden dat hij nog bij de selectie zou zitten. Zelfs nu Zengin het einde van het seizoen miste na een conflict bij zijn club Trabzonspor, kon hij op de steun van bondscoach Erik Hamrén rekenen.
10. Aritz Aduriz (Spanje, 35)
Met twintig doelpunten de best scorende Spaanse spits in de Primera Division dit seizoen. Dat maakte hem ondanks zijn hoge leeftijd moeilijk te negeren voor Vincente del Bosque, die eerlijk toegaf dat ook de schreeuw van het volk had meegespeeld bij Aduriz’ selectie. De Bask begon zijn sportloopbaan als langlaufer in de Pyreneeën. Voetbalde ook geruime tijd op het strand voordat hij doorbrak bij Athletic Bilbao, de club waar hij na omzwervingen in Spanje nu weer speelt.
11. Will Grigg (Noord-Ierland, 24)
De speler met de mooiste chant speelt bij debutant Noord-Ierland. Will Grigg is spits en wordt door zijn landgenoten en de supporters van zijn werkgever Wigan Athletic met regelmaat toegezongen op de klanken van nineties-hit Freed from desire van Gala. Tijdens de wedstrijden tegen Duitsland, Polen of Oekraïne zal het ‘Will Grigg is on fire, your defense is terrified’ met grote regelmaat door de kroegen in Belfast galmen.
