Spring naar de content

Niet Google is racistisch, maar het internet zelf

Het welbekende logo van Google mag dan uitermate kleurrijk zijn; deze week kreeg de zoekmachine toch de nodige kritiek te verduren. Zoekopdrachten hebben namelijk een opvallend racistisch tintje.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Paul Geraedts

Zo levert de zoekopdracht three black teenagers in Google Afbeeldingen bijna louter mugshots (u kent ze; de post-arrestatiefoto’s) op, terwijlthree white teenagers‘ keurige, voor marketingdoeleinden gemaakte portretjes van lachende blanke snoetjes als resultaat heeft. En het gaat verder: wie de term ‘unprofessional hairstyles for work’ googelt, zou misschien denken dat daar een felroze hanenkam of een ingeschoren tribal onder valt. Echter komen er veelal afbeeldingen van donkere mensen met kroeshaar voorbij. Overigens is dit niet geheel nieuw. Sylvana Simons kaartte deze ‘digitale vorm van racisme’ in 2015 al aan.

De vraag is nu: hoe is dit precies mogelijk? Zit er ergens in een schimmelig keldertje op het Google-hoofdkantoor een racistisch genie met de algoritmes van de zoekmachine te knoeien, onderwijl kwaadaardig lachend? Zeer onwaarschijnlijk. Google zelf voelde zich door alle kritiek genoodzaakt een statement uit te brengen waarin het bedrijf verklaart het volgende: ‘Onze zoekresultaten voor afbeeldingen zijn een reflectie van content die op het web staat. Daarbij worden de frequentie waarmee beelden op het internet verschijnen en hoe zij online worden omschreven meegenomen.’

Google Afbeeldingen werkt als volgt: je zoekt naar het woord ‘hand’. Google struint het internet af naar pagina’s waarop die zoekterm het meest voorkomt. In de digitale wereld zou je dan zeggen dat deze pagina een sterke zoekmachineoptimalisatie (SEO) heeft. De afbeeldingen die op deze pagina’s worden weergegeven worden geïnventariseerd en krijgt de gebruiker te zien. Het gaat hier om de beste vindbaarheid.

In het geval van de zoektermen ‘three black teenagers’ en ‘three white teenagers‘ kan de gebruiker een maatschappelijk probleem signaleren, en wel door het gebruik van de woord ‘black’ en ‘white bij digitale krantenartikelen, blogposts en andere content.  Waar de eerste zoekterm (in de Verenigde Staten, waar het gros van de Engelstalige berichten vandaan komt) veelal gebruikt wordt in negatieve zin (politieberichten), is white veel minder gangbaar. Wanneer three white teenagers iets uitgevreten hebben, zal dat zelden zo op internet komen te staan, en zelden met de vermelding van hun huidskleur. Het resultaat: de keurige, vrolijke portretjes. Nogmaals, Google inventariseert, en beeldt niet eigenhandig af.

De vraag is nu: wat kan Google, zou het de maatschappij willen afspiegelen in de zoekresultaten, hier aan doen? Is er een manier om de algoritmes aan te passen zodat dit soort resultaten voortaan tot het verleden behoren? Dat is een vraag die niet makkelijk te beantwoorden is. Tot op zekere hoogte kan Google de algoritmes aanpassen, maar omdat er zo ontzettend veel websites bestaan is het onmogelijk om alle content te beheren.

Onderwerpen