De vraag die elke kleedkamer beweegt: doet Ronaldo het met mannen?
class="p1">Naar aanleiding van de wedstrijd tussen Portugal en IJsland in Saint-Étienne afgelopen dinsdag gingen de mannen bij Studio France het over ‘een andere kant’ van de grootste ster van de avond hebben. ‘We duiken in de psyche van Ronaldo’ kondigde presentator Henry Schut aan.
Na een veelbelovende inleiding — een dramatische uitvoering van Canção do Mar gemonteerd onder slowmotionbeelden van de voetballende Portugees, kon het dan eindelijk over diens psyche gaan. Eerst maar eens die kledingstijl beschouwen. Een ‘gekochte stijl’ volgens Esquire-hoofdredacteur Arno Kantelberg, die de stervoetballer verder een ‘niet echt smaakvol geklede man’ noemde. Ter illustratie van zijn slechte smaak werd een foto van Ronaldo bij de uitreiking van de Ballon d’Or getoond, waar hij in een donkerblauw glimmend pak van Dsquared2 naast Lionel Messi in een bordeauxrood glimmend pak van Dolce & Gabbana zat.
‘Hij zit trouwens, Ronaldo, aan dat been van Messi hè?’ merkte Hugo Borst ineens op. Praise the gaylord, eindelijk een bruggetje. ‘En nu wil ik toch iets aan de orde laten komen wat misschien heel gevoelig ligt in deze studio. Maar er wordt gezegd — en je hoeft maar op internet te gaan kijken en er worden altijd grapjes over gemaakt, ik kwam er vanavond nog een paar tegen — is-ie homo?’
Het wemelt op internet inderdaad van de foto’s die zouden moeten bewijzen dat Ronaldo op mannen valt. Op eentje ligt hij bijvoorbeeld met een verbeten gezicht op een strandstoel terwijl een wat oudere masseur met twee handen in zijn lies duwt. Op een andere hangt hij als een grote zongebruinde foetus in de armen van Badr Hari die op het randje van een zwembad balanceert. En dan is er nog die foto waarop hij gehuld in een strak zwembroekje een andere man omhelst. Toen hij twee maanden geleden scoorde tegen FC Barcelona scandeerde het publiek ‘maricon’, Spaans voor flikker.
‘Maar goed, waar je ook komt, in welke voetbalkantine je ook bent, in welke kleedkamer je ook bent, dit komt altijd aan de orde,’ probeerde Hugo Borst de vreemde wending van het gesprek nog te vergoelijken. En omdat de voetbalkantine bij de Publieke Omroep natuurlijk niet — zoals bij RTL7 — als maatstaf geldt, mocht psychiater Bram Bakker ook nog wat over Ronaldo’s fictieve coming-out speculeren. ‘Voor de homo-emancipatie zou niets beter zijn dan dat Ronaldo zegt: ik ben het. Want als iemand het zich kan veroorloven is hij het, denk ik.’ ‘Ook tijdens zijn carrière?’ vroeg Henry Schut, alsof het hier een chronische hamstringblessure betrof. ‘Ik denk dat hij ermee wegkomt. Maar hij zou ervoor moeten gaan staan, en dan wordt-ie weer een man.’ Tja.
Maar iedere foto met een gephotoshopt roze handtasje op de NOS (‘Oh my god Ronaldo, where did you get that handbag?’) maakt een geaardheid die afwijkt van de norm ingewikkelder. Elk grapje van het kaliber ‘Ik heb er altijd rekening mee gehouden dat ze er waren, ik had mijn zeep aan zo’n touwtje om mijn nek’ (dixit René van der Gijp) draagt bij aan een klimaat van intolerantie tegenover homo’s. En wat maakt het in hemelsnaam uit wat een van de beste voetballers ter wereld al dan niet achter gesloten deuren doet? Nee, weet je wat goed zou zijn voor de homo-emancipatie? Als er in al die voetbalprogramma’s niet zo godvergeten kinderachtig over homoseksualiteit werd gedaan.
