Spring naar de content

Trumpetteren om aan de macht te komen

BoJo is back. Na twee weken van de politieke radar te zijn geweest maakt Boris Johnson zijn comeback als minister van Buitenlandse Zaken. Dat betekent dat hij de banden moet aanhalen met allerhande landen/staatshoofden die hij heeft beledigd. Zijn visie op Afrika laat bijvoorbeeld weinig aan duidelijkheid over.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Edwin van Sas

Maar, zo heeft de nieuwbakken Foreign Secretary aangekondigd: nu hij aan de macht is gaat hij het anders doen. Voor zijn ondiplomatieke bewoordingen (Erdogan is een rukker, Obama is anti-Brits, Hillary Clinton is een sadistische arts in een gekkenhuis) gaat de hoogste diplomaat van het VK zelfs excuses maken, waarbij de VS vooraan in de rij staan.

Juist die controversiële uitspraken maakten Johnson tot een afwijkend politicus. Niet zijn visie op de economie bracht hem zijn bekendheid en daarmee deze functie, maar alles wat hij nu terugneemt. Maar wat maakt het hem uit: hij heeft zijn politieke topfunctie te pakken.

Hetzelfde ligt Donald Trump in het verschiet. Met de meest onrealistische plannen – een muur van 3.200 kilometer tussen Mexico en de VS bouwen én deze door de Mexicanen laten betalen – en bizarre uitspraken wist hij de Republikeinse kandidatuur binnen te halen. Daarna leek het er even op dat hij een meer presidentiële koers zou gaan varen, met een gematigder toon. Maar juist de controversiële uitspraken zorgen ervoor dat hij het middelpunt van de campagne wordt. Zonder gepeperde uitspraken legt Trump het af tegen Clinton en hoewel de Republikeinse partijtop hoopte dat hij zijn toon zou matigen doet hij dat vooralsnog niet of nauwelijks. Maar mocht hij het halen, dan zal ook hij een andere toon aanslaan, want de man is heus slimmer dan hij eruit ziet. “Trump zegt het niet maar weet het natuurlijk wel: als president kan hij bijna niks alleen. Niet de president gaat in Amerika over het geld, maar het congres”, zoals Charles Groenhuijsen schreef in NRC.

In dat stuk vergelijkt de voormalig VS-correspondent de plannen van Trump ook met de kopvoddentaks van Wilders: puur bedoeld om aandacht te genereren. Een familielid van iemand uit de entourage van Wilders vertelde eens dat hij ervan overtuigd was dat hij van de PVV uiteindelijk een brede volkspartij wil maken en dat raspoliticus Wilders een politiek-strategisch spel speelt om dat te realiseren.

Trumpetteren vanaf de zijkant als trucje om aan de macht te komen en daarna een gematigdere, minder onderscheidende koers te gaan varen. Het slechte nieuws is dat het de methode lijkt om anno nu aan politieke macht te komen, het goede nieuws is dat het daarna alleen maar meevalt met die ogenschijnlijke politieke dorpsgekken.