Spring naar de content

Mark Rutte: ‘Waarom zou ik nog iets beloven als toch niemand me gelooft?’

Dit weekend was premier Mark Rutte volop in het nieuws. Samen met Diederik Samsom revitaliseerde hij onze sorrycultuur die ik al een beetje begon te missen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Hans van Brussel

Maandag gaf de voormalige PvdA-strateeg Dig Istha Rutte een groot compliment: Mark maakte de driedubbele flikflak die je volgens de regels van het spel onder deze omstandigheden hoort te maken. Je fout toegeven. Excuses maken. En beloven het nooit meer te doen. Met zo’n schone lei kun je dan de volgende fase in, in dit geval de nieuwe kandidatuur. Rutte beloofde ons direct dat hij nooit meer een belofte zal doen.

Toch doet Mark Rutte ons impliciet wel degelijk een belofte: nog vier jaar van onpeilbare leegte en de anti-aanbaklaag. Zoals het er nu voor staat wordt de PVV de onbetwiste winnaar van de verkiezingen. Ik sluit niet eens uit dat er een bocht wordt gevonden om toch weer een gedoogconstructie met Wilders op te tuigen maar de PVV levert natuurlijk nooit de premier. Misschien over nog eens vier jaar.

Dus zal het wel weer Rutte worden. VVD, CDA en D66. Alexander Pechtold kan zo zijn belofte houden dat-ie nooit met de PVV in een kabinet zal zitten. Over gedogen heeft hij niks gezegd. En u weet: wat je in de politiek niet benoemt, is altijd mogelijk. Voor wat je wel benoemt, geldt het tegenovergestelde.

Toch denk ik dat het er helemaal niet toe doet dat Mark Rutte excuses maakte voor niet nagekomen beloftes. Toen hij die beloftes deed waren er nog kiezers die ‘m geloofden. Dat is nu wel anders, waarom dan nog het jezelf moeilijk maken? Verkiezingsbeloftes zijn zó 2013, ik denk dat straks niemand ze meer doet, althans niet als je zicht hebt op het pluche. Voor de linkse partijen ligt dat anders. Die mogen van alles beloven. Niemand die ze eraan houdt, in de oppositiebankjes.