Onze voetbalcrisis heet Joël Veltman
Sommige voetballers sluit je na hun eerste balcontact in je hart. Iets aan hun lichaamshouding, hun uitstraling maakt dat je zin krijgt van ze te houden. Sommige anderen maken het tegendeel in je los.
Joël Veltman valt bij mij hoe langer hoe meer in de tweede categorie. Hij is typisch zo’n back die vaak zwak verdedigt maar er intussen bijloopt als een eerste klas opbouwer. Dat maakt Veltman een representant van de Hollandse School waarvan iedereen nu wel dat die is doorgeschoten. In onze ‘positieve’ voetbalcultuur heeft het ware afbreken de laatste decennia veel te weinig aandacht gekregen. Dat zie je vrijwel iedere wedstrijd aan Ajaxspeler en international Veltman.
Ook donderdag weer in de oefeninterland tegen Griekenland. In deze treurige, met 2-1 verloren wedstrijd ging al snel zoveel mis dat je van een beetje verdediger zou verwachten dat hij de mouwen opstroopt en de deur achterin op slot gooit. Zo niet de toch alweer 24-jarige Veltman. Hij ging vrolijk door met wat hij vindt dat een verdediger moet doen: aanvallen en met risico’s volgepompte ballen naar voren trappen. Belandde zo’n bal weer eens bij een Griek, verzond Veltman daarna doodleuk een steekpassje met zijn zwakke linker voet. Alsof het een training betrof en geen poging het wankele zelfvertrouwen van Oranje van enige stevigheid te voorzien.
Bij Ajax gaat het net zo. Lange tijd was hij er de lieveling van de jeugdtrainers, Frank de Boer voorop, want weinigen doorzagen het spel zo goed als kleine Joël. Bovendien sloeg hij zich manhaftig door slepende blessures, wat getuigde van een goed karakter. Het zal ook best een goede jongen zijn met een goed stel hersens. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om die houding van: ik, ziener Veltman, moet Slimme Passes verzenden dus dat zal ik doen, ook als het beter is mijn team te helpen met betrouwbaarheid en degelijkheid.
Het resultaat van de koestering door al die trainers in Zeist en Amsterdam-Zuidoost: een verdediger die op belangrijke momenten niet verdedigt. Liever een voetballende oplossing dan een sliding, want dat leverde hem altijd complimenten op. Het is de crisis in ons voetbal, onze beste spelers laten zich internationaal opzij drukken of het niets is. Dat gevoel krijg je kijkend naar Veltman: dat wat er fout is in ons voetbal af te lezen is aan hem — aan het talent uit IJmuiden met de permanente schijn van verhevenheid, waar nederigheid geboden is.
