Spring naar de content

Donorregistratie: redden van levens vs. lichamelijke integriteit

Huilend zaten D66’ers Alexander Pechtold en Pia Dijkstra erbij nadat hun wetsvoorstel voor een actief donorregistratiesysteem met 75 tegenover 74 hoofdelijke stemmen werd aangenomen door de Tweede Kamer. ‘Doodgravers66’, schreef GeenStijl al snel. Twee dagen later is het stof neergedaald. Voor- en tegenstanders laten van zich horen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Jessy de Cooker

Door orgaanschaarste is er een wachtlijst van ongeveer duizend patiënten in Nederland, volgens de Nederlandse Transplantatie Stichting. In de eerste helft van dit jaar stierven er ongeveer zestig wachtenden door een tekort aan organen. Naar schatting sterven elk jaar zo’n 150 Nederlanders als ze op een wachtlijst staan.

Als het aan de Tweede Kamer ligt komt daar verandering in, en zal de ‘nee, mits’ een ‘ja, tenzij’ worden. Dat is de uitkomst van een bizarre stemming waarbij Frank Wassenberg van de Partij van de Dieren door een gemiste trein zijn tegenstem niet kon uitbrengen. Vaste kijkers van House of Cards zullen meteen een complot van Frank Underwood-achtige proporties vermoeden. “Een enorme blunder,” noemde Wassenberg zijn afwezigheid zelf op Twitter.

Tegenstanders van de wet roepen: de lichamelijke integriteit van de Nederlander en vrijheid van het donorcodicil worden aangetast. “In de oude situatie kreeg je een soort maatschappelijke kudo achter je naam als je vrijwillig voor het orgaandonorschap koos. Wie het niet deed, kon daar uiteraard ook vragen over of kritiek op krijgen, maar werd ook niet meteen een sociale paria,” zo vat GeenStijl het besluit samen.

In Artikel 11 van de Grondwet staat dat ieder mens het recht heeft tot beschikking over het eigen lichaam. Maar worden we niet ook geleerd om uit naastenliefde een medemens te helpen? Op dit moment hebben zes miljoen Nederlanders hun keuze over orgaandonatie gemaakt. Ongeveer zestig procent van de Nederlanders is orgaandonor. Een ja-tenzijsysteem zal betekenen dat er geen actieve gift meer wordt gedaan door de overledene, of diens nabestaanden. De staat kan organen confiskeren.

Het ongemak met het invullen van een uitschrijving is natuurlijk niet te vergelijken met het geven van een leven, maar dient wel te worden meegenomen in de afweging. In dat kader is het wel gek om Dijkstra en consorten af te schilderen als doodgravers, wanneer ze juist het leven willen redden van Nederlanders op de donorwachtlijst. “Bij sommige mensen leeft het misverstand dat ik iedereen dwing om orgaandonor te zijn,” zei Dijkstra zelf. “Dat is absoluut niet aan de orde. We dwingen mensen om een keuze te maken. Nu is dat te vrijblijvend.”

Het wachten is nu op de Eerste Kamer.