Interrailen door de EU moet niet onnodig geromantiseerd worden
Binnen de Europese Unie anno 2016 lijkt de saamhorigheid verder weg dan ooit, zeker na de Brexit. Zaak dus om de boel bij elkaar te houden, en de jeugd heeft de toekomst. Gisteren werd het plan geopperd om iedere achttienjarige in de EU van een gratis interrailticket te voorzien om het continent over te reizen. Het voorstel wordt niet door iedereen positief ontvangen, en dat is begrijpelijk.
Is het promoten van de Europese Unie door middel van een gratis treinticket niet gewoon een doorzichtige poging tot het afkopen van liefde voor Europa, zal de criticus zich afvragen. Het plan zal Nederland zo’n 40 miljoen euro kosten. In de gehele Europese Unie zijn de kosten op meer dan een miljard beraamd. In een tijd van de vluchtelingencrisis en de Brexit misschien wel erg prijzig.
Er zijn binnen het Europees Parlement, dat vandaag over de kwestie vergadert, ook voorstanders van het idee. Zo noemde de initiatiefnemer van het plan, de Duitse christendemocraat Manfred Weber, de Interrail Pass een goede kans voor ‘nieuwsgierige jongeren om anderen te leren kennen en nieuwe vrienden te maken’. Nieuwe, interculturele saamhorigheid creëren door de jeugd op de trein te zetten dus.
Als het ambitieuze plan doorgaat kunnen de middelbareschoolverlaters van de nabije toekomst binnen de Europese Unie nu ein-de-lijk hun horizon verbreden. Niet in de traditionele oorden des verderfs als het Bulgaarse Sunny Beach en het Griekse Chersonissos, maar bij de Weense opera’s, in Parijse musea of rondom schitterende klassieke Romeinse of Griekse kunstschatten.
Reizen zullen ze zeker, maar misschien niet direct op de onschuldige manier die Werner voor ogen heeft. De gemiddelde achttienjarige EU-jongere zal best te porren zijn voor een gratis treinreis door Europa, en ja, Europa is een enorm divers continent dat veel te bieden heeft. Maar cultuur opsnuiven?
Stelt u zich voor: de jonge avonturiers komen volop in aanraking met de culturele verschillen die ons prachtige continent zo mooi, divers en vooral smaakvol maken. Van Hongaarse palinka naar Tsjechische absint en Kroatische slivovitsj, helemaal tot aan Italiaanse grappa en uiteraard de goede oude nederwiet. Het wordt een reis om nooit te vergeten, maar of men zich er na afloop veel van kan herinneren?
De organisatoren van lucratieve pub crawls in Barcelona, Boedapest en Berlijn wrijven zich al in de handen. En de nieuwsgierige EU-jongere? Die komt bij al dat leuks wel degelijk in contact met leeftijdsgenoten met andere nationaliteiten, maar dit gebeurde in Sunny Beach en Cherso ook al jaren. Misschien is het handig om bij de gratis Interrail Pass alvast een verwijsbriefje voor de GGD te doen, als we toch bezig zijn.
Begrijp me niet verkeerd, het is een uitstekend idee om jonge mensen te stimuleren om uit de comfort zone te stappen, en tijdens een dergelijke (eerste) lange reis leer je meer over jezelf dan in een paar jaar middelbare school, maar zo’n vakantietrip moet niet onnodig geromantiseerd worden. Bij thuiskomst kunnen ze waarschijnlijk in zes talen proosten en in zeven talen vloeken, en hebben ze voor de goede orde wat kiekjes van oude gebouwen gemaakt.
Als dat de saamhorigheid is die Werner en medestanders nastreven, then so be it.
