Spring naar de content

Wat als we wakker worden met Trump als president

Als peilingen waterdichte graadmeters voor verkiezingsuitslagen zijn, wordt de wereld op woensdag 9 november met samengeknepen billen wakker. En misschien ook wel met een gevoel dat is te vergelijken met de hangover na de Brexit.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Jessy de Cooker

De Amerikaanse verkiezingsrace wordt meer en meer een nek-aan-nekrace. Dat heeft alles te maken met de razendsnelle comeback van Donald Trump in de peilingen. Het is amper een week geleden dat de Republikein tegen een gapend gat aankijkt. Het is niet de – door de seksschandalen ontstane – deuk in zijn ego, maar het verschil met Hillary Clinton in alle peilingen. Het zijn meer dan vijf volle procentpunten in de peilingen van Real Clear Politics.

Zij-aan-zij
Dat is niet meer het geval. Volgens de gerespecteerde peilers van de Washington Post en ABC News staan de kandidaten nagenoeg gelijk en lijkt het voordeel naar de kant van Trump te gaan met 46 tegen 45 procent voor Clinton. Gaat het onverwachte dan toch gebeuren?

De strijd lijkt een paar weken geleden, na de publicatie van het grab’em by the pussy-filmpje, gespeeld. Trump’s flitscampagne lijkt te eindigen met deze uitspraak van jaren geleden. Hij wordt alle kanten in het nauw gedreven door nieuwe aanrandingszaken en constante aanvallen van Clinton. De rol van The Donald lijkt uitgespeeld.

Brexit 
Was het ook niet zo met de Brexit? Een maand voor het Britse referendum geven de bookmakers de leave-campagne amper twintig procent kans op slagen. In peilingen is het gat een procentpunt of zes. Het Verenigd Koninkrijk gaat gewoon in de EU blijven, is de gedachte. Dat gevoelt ebt wanneer de verkiezingsdag dichterbij komt langzaam weg. De campagne van Brexiteers als Nigel Farage wint terrein en aan de vooravond van het referendum staan de beide partijen nagenoeg gelijk. Niettemin stapt Europa op 23 juni met een positief gevoel in bed. Net als bij andere Europese referenda zal het deze keer weer positief uitpakken voor de Europese heren in Brussel.

Des te groter is de kater, wanneer de ochtend erop blijkt dat 51,9 procent van de Britten voor de Brexit stemde. Shock, boosheid en ongeloof. In die volgorde schoten de emoties door mij (en veel jonge Britten) heen bij het horen van het onwaarschijnlijke.

Laat Donald J. Trump zichzelf midden augustus Meneer Brexit hebben genoemd.

Beuken tegen het establishment 
Ook stelde de presidentskandidaat dat zijn uitverkiezing tot president van Verenigde Staten een Brexit ‘maal tien’ zal zijn. Er zitten veel verschillen tussen het Britse referendumsysteem en het Amerikaanse kiesstelsel, maar er zijn genoeg paralellen te trekken tussen beide verkiezingsraces. Zowel Clinton als de Remainers vertegenwoordigen voor een groot deel van het huidige electoraat het establishment. Laat het nu net die elite zijn waar Farage, Trump en consorten – onze blonde PVV-politicus incluis – fervent en met succes tegenaan schoppen.

De afgelopen week is Clinton in razend tempo haar aura van onoverwinnelijkheid verloren. De VS is niet het VK, maar we zullen allemaal weten hoe de supporters van Clinton zich zullen voelen op de ochtend van een Trumpiaanse overwinning.