Spring naar de content

Don Arturo zegt sorry tegen Artikel 1

Allereerst wil ik langs deze onsympathieke weg mijn oprechte excuses aanbieden aan conferencier Sjaak Bral. In mijn essayette over linkse humor plaatste ik hem geheel ten onrechte in het kamp der rechtse komedianten, te midden van Hans Teeuwen, Wim Kan, Toon Hermans en de Mounties. Het zal nooit meer gebeuren, Sjaak!

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Arthur van Amerongen

Tevens bied ik mijn verontschuldigingen aan aan Artikel 1, die ik gekscherenderwijs Negerpartij Trio Penotti noemde. Dat was kort door de bocht want de kieslijst is inmiddels bekend en Artikel 1 is keihard de diverste. Het was een onbetamelijk en vooral flauw grapje van mijn kant, met in mijn achterhoofd deze reclame voor Duo Penotti. Eerst wilde ik nog Duo Potti opschrijven vanwege Anja Meulenbelt en Gloria Wekker, maar het gaat natuurlijk om een triumviraat met Sylvana, de Nederlandse Martin Luther King, zoals wij allemaal weten.

Overigens wees een Facebookvriend mij op het duistere verleden van Anja Meulenbelt, die zich vanwege haar sympathie voor de grote roerganger Mao ooit aansloot bij de Kommunistische Eenheidsbeweging Nederland/marxistisch-leninistisch (Ken/ml), een maoïstische splintergroep waaruit de SP is voortgekomen.

La Meulenbelt deed destijds verslag van haar China-reis en verliet met tranen in haar ogen het land ‘met groot respect voor wat er al was gepresteerd’, al had ze enige ‘feministische kritiek’ vanwege het ‘zachte seksisme’ dat enkele Chinese meisjes dreef tot het dragen van hoge hakjes.

Eigenlijk ging ik vandaag met de jongens tonijn vissen in de Atlantische Oceaan maar ik voelde mij toch verplicht nog enige woorden te wijden aan het fenomeen Artikel 1. Ze zaten maandagavond bij Tan en even dacht ik dat ik de Josti Band zag. Wat een zooitje, lieve vrienden. Het is toch niet geloven dat een Sylvana Simons-vehikel, met hoogstwaarschijnlijk geen enkele kans om in de Tweede Kamer te komen, zoveel media-aandacht krijgt. Ik heb me nog even verdiept in het Facebookwandje van Artikel 1 en het niveau is werkelijk godgeklaagd. Alsof Dick Bruna via Nijntje het marxisme uitlegt aan de inwoners van Gambia. Leest u even mee?

Op 6 januari staat er op de tijdlijn een interview met Ian van der Kooye, de spindoctor van Sylvana Simons. Hij wordt zo aangekondigd: ‘Ian van der Kooye was de enige Nederlander van Surinaamse afkomst die in het campagneteam van Barack Obama zat bij zijn eerste verkiezing tot president van de USA 8 jaar geleden. Met die ervaring op zak is hij uitgegroeid tot de strateeg achter de DENK voor wat de profilering betreft.’

Wat houdt die ervaring precies in? Op de gerenommeerde website www.waterkant.net hield de spindoctor – op dat moment kandidaat-kamerlid voor de PvdA op plek 69 – het allemaal keurig bij: ‘Mijn naam is Ian van der Kooye en ik ben de komende weken actief als vrijwilliger voor het campagneteam van de Democratic Party in de staat Florida. Voor zal ik verslag doen van de campagne van binnenuit. In het hele land worden watchparty’s georganiseerd. Wat inhoudt men dat men in georganiseerd verband naar het 3e en laatste debat tussen Obama en McCain zal kijken. Mensen doen dat samen met de buren, in cafe’s, in buurthuizen en in grote zalen. Ik zal vanavond aanwezig zijn tijdens een watchparty in een theater. Met enkele honderden mensen en een bar die de hele avond open zal zijn kan dit debat voor mij al niet meer stuk.’  Van der Kooye deed dus een Wassila Hachchietje maar die flyerde tenminste nog.

We kunnen er blind van uitgaan dat deze Van der Kooye het brein is achter de campagne van Sylvana. Op 9 januari verschijnt er een foto op de tijdlijn van een schoolbord met daarop kindertekeningen en tekstjes over de grondwet:

Op diezelfde dag volgt er een schaamteloze bedelactie van Sylvana, eveneens op haar Facebookwandje.

Dat bedrag van 11.250 euro is inmiddels betaald. Op 16 januari plaatst Sylvana heel triomfantelijk een kopie van het betalingsbewijs op haar wandje, als een peuter die haar gelijk heeft gehaald.

Op 11 januari volgt het voorlopige dieptepunt van Sylvana’s paniekcampagne.

De zelfmoord van een gekleurde jongen wordt geclaimed door Sylvana. Zoiets noem je lijkenpikkerij.

Op 13 januari volgt er een bericht over de rel rond de naam Artikel 1.

Het is allemaal te onbeschoft voor woorden. De kieslijst van Artikel 1 staat vol met diverse hotemoten die nooit en te nimmer in de Tweede Kamer zullen komen en dus ook geen nader onderzoek behoeven. Artikel 1 is een regelrechte aanfluiting voor de Nederlandse politiek en het is volstrekt ridicuul dat het ongeleide projectiel Sylvana Simons – a suitable case for treatment – dag in dag uit op de televisie, op de radio en in de krant haar agitprop mag uitbraken.

Sinds Boer Koekoek was de politiek nooit zo leuk!