Spring naar de content

Vier jaar lijden onder de nieuwe Hitler (proest!)

Het goede nieuws over de inauguratie van Donald Trump is dat Bruce Springsteen niet optreedt.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

De stokoude social justice warrior heeft het grondig verknald bij de nieuwe president door zijn kruistocht tegen de zogeheten bathroom bill van North Carolina, al heeft The Boss bij mijn weten nog geen catchy rockballad over genderneutrale toiletten geschreven.

En er is nog meer goed nieuws want ook sir Elton John, Moby, Charlotte Church and Rebecca Ferguson (ik noem dat Frans Timmermans-muzak) treden niet op om hun moverende beweegredenen. Wie wel optreedt is mijn grote held Tony Orlando, bekend van zijn wereldhit Tie a Yellow Ribbon Round the Ole Oak Tree.

Ik bevond mij op Muscle Beach te Santa Monica (CA.) op 20 januari 1981 toen de gijzelingsactie in de Amerikaanse ambassade in Teheran aan zijn eind kwam. Duizend bomen in Los Angeles kregen een geel lintje om want zo’n lapje is het symbool van vrijheid or whatever, dat moet u zelf maar even nalezen.

Bijkomend gevolg was dat Tony Orlando de godganse week gans grijs gedraaid werd en ik associeer dat vrolijke liedje nog steeds met mijn eerste serieuze overwinteren (ik heb toen ook nog een maand de beest uitgehangen in het Mexicaanse Tijuana maar dat is voor dit verhaaltje niet zo relevant).

Een andere kanjer die een liedje gaat zingen voor de nieuwe president is Afro-Amerikaan Sam Moore, de helft van het legendarische soulduo Sam & Dave. Dat is geen kattenpis, vrienden!

In linkse couranten schrijft men heel kinderachtig niks over Tony en Sam maar maakt men liever flauwe grapjes over de andere artiesten die optreden tijdens de inauguratie. Ik noem The Mormon Tabernacle Choir (geil!) en The Great Talladega College Tornado Marching Band. Goed, ik zou ook niet mijn hangmat uitkomen voor deze genetisch uitgedaagde white trash-mafketels (de overzeese varianten van de Josti Band) maar Trump moet natuurlijk ook rekening houden met de Tea Party-aanhang die al furieus genoeg is vanwege het optreden van Sam Moore.

Wat ik ook leuk en feestelijk vind is dat er 1 miljoen keurige, hardwerkende bikers hun eer zullen betonen aan Trump. Wat zal dat een indrukwekkend gezicht zijn, mensen! Alleen dat al is een goede reden om vanmiddag aan de buis gekluisterd te zijn.

Overigens ben ik eens voor u gaan napluizen welke muzikanten er optraden tijdens de diverse inauguraties van Obama. Tijdens de eerste inauguratie waren dat onder anderen Miley Cyrus en Demi Lovato. Ik bedoel, daar luistert een puber van 14 in een Brabants woonwagenkamp niet eens meer naar!

Bij de tweede inauguratie trad het aftandse gymnasiumgrungebandje Soundgarden op en zong nota bene Beyoncé the Star-Spangled Banner. Nou heb ik veel gestudeerde vrienden die vinden dat Beyoncé de Nobelprijs voor Easy Listening R & B moet winnen maar ik vind Beyoncé een vreselijk aanstellerig mens en haar afgrijselijk plaatjes hoor ik gelukkig enkel in het weekeinde bij de McDonald’s in Faro als ik op mijn veggie burger zit te knabbelen. Tot zover de vermeende goede smaak van Obama.

Ik heb begrepen dat de NPS een piepklein team naar Washington heeft gestuurd, niet vanwege bezuinigingen maar omdat de NPS het niet eens is met de keuze van het Amerikaanse volk. Dit staat in schril contrast met de 240 NPS-klerken die de hele campagne van Hillary Clinton op de voet volgden en lekker zaten te vreten en te zuipen in de tijd van de baas en misschien hier en daar ook nog even naar de hoeren in the projects gingen. Het goede nieuws van deze uitgeklede NPS-missie is dat Hillary-buttplug Twan Huys vanuit Hilversum verslag zal doen van de feestelijkheden, en dus niet business class van mijn zuur verdiende centen naar Washington op en neer vliegt. Ik heb mij laten vertellen dat Twan Huys tijdens Clinton-rallies met een T-shirt liep waarop stond: Don’t Worry Hillary. Twan Huys and the NPS are behind you!

Om nog even terug te komen op Tie a Yellow Ribbon Round the Ole Oak Tree: precies op de dag dat ayatollah assahollah Khomeini de Amerikaanse gijzelaars vrijliet, werd Ronald Reagan geïnaugureerd als president van de Verenigde Staten. Ik was daar niet zo blij mee maar heb toen verder geen ruchtbaarheid gegeven aan mijn standpunt.
Mijn favoriete band was toentertijd – naast de Beach Boys uiteraard- The Dead Kennedys en omstreeks die tijd kwam hun plaatje California über alles uit. Nou, die tekst loog er niet om!

I am Emperor Ronald Reagan
Born again with fascist cravings
Still, you made me president

Human rights will soon go ‘way
I am now your Shah today
Now I command all of you
Now you’re going to pray in school
I’ll make sure they’re Christian too

Bon, uiteindelijk bleek Reagan enorm mee te vallen want de beste man maakte een einde aan de Koude Oorlog. En wat Trump betreft: the proof of the pudding is in the eating. Maar goed, ik heb natuurlijk makkelijk praten in de zonovergoten Algarve, terwijl het Nederlandse volk minimaal vier jaar gaat lijden onder de nieuwe Hitler.