Het Zuckerberg-manifest: een voorbode voor politieke ambities?
Hoewel hij de CEO van een van de meest machtige bedrijven op onze aardbol is, zegt Mark Zuckerberg geen politieke loopbaan te ambiëren. Maar de Facebookbaas postte gisteren een manifest van 5.700 woorden, dat toch heel wat weg heeft van een politieke boodschap.
In het epistel haalt Zuckerberg uit naar de kritieken die het medium onlangs kreeg, met name de live-functie werd regelmatig misbruikt voor dubieuze doelen als terrorisme, marteling en pesterijen. Het stuk, getiteld Building a global community haalt hij de beginjaren van Facebook aan. ‘Het bouwen van een globaal netwerk was destijds geen controversieel idee, maar gaandeweg wordt het steeds meer duidelijk dat een groot deel van de wereldbevolking achterblijft in deze ontwikkeling.’
Zuckerberg onderkent zijn verantwoordelijkheid om er nog meer voor te zorgen dat de voordelen van onze global community nog meer benut worden, en zoekt voortdurend naar nieuwe manieren om de veiligheid, privacy en toegankelijkheid te verbeteren. Met name het privacyvraagstuk krijgt veel aandacht. ‘Wij zijn grote voorstanders van individuele privacy, en hebben encryptiesoftware in de twee meestgebruikte messenger-apps gebouwd: Facebook Messenger en WhatsApp. Sindsdien is de hoeveelheid spam en ongewenste content met 75 procent teruggedrongen.’
Marks manifest (niet te verwarren met Marx’ manifest) kan natuurlijk niet los gelezen worden van de tijdsgeest: Trump die president van de Verenigde Staten werd, de post-Snowden-era die onze veilige virtuele bubbel bruut doorboorde. Het is dan ook de vraag het statement van Zuckerberg precies aan een onderliggende boodschap heeft. Ambieert Mark op den duur meer dan het CEO-schap van een van de grootste (en dus machtigste) bedrijven ter wereld. Presidentiële ambities, wellicht?
Het is een vraag die vaker gesteld is, en in het licht van dergelijke boodschappen een terechte. Maar alle Zuckerberg-adepten ten spijt; Zuckerberg 2020 lijkt er niet in te zitten. Sterker nog: de 32-jarige multimiljardair heeft meerdere malen duidelijk gemaakt niets in het presidentschap van de Verenigde Staten te zien. Maar actions speak louder than words, en hoewel de CEO’s van dergelijke bedrijven regelmatig hun visies delen, is Zuckerbergs’ stuk redelijk uniek in zijn soort.
Want alle ontkenningen ten spijt: de Facebook-oprichter ventileert hier wel degelijk een flinke politieke mening, en geeft naast het onderkennen van zijn verantwoordelijkheid ook een inzicht in mogelijke oplossingen om de uitdagingen te verhelpen. In Marks ideale, civically-engaged community ziet hij graag dat de middelen waarmee mensen politiek actief kunnen zijn en kunnen meebeslissen uitgebreider worden, zowel online als offline. Hij heeft het hier over de Facebook-mogelijkheid voor gebruikers om je te registreren voor een stemming en de recente Women’s March on Washington, die begon als een Facebookbericht en uitgroeide tot een enorme protestmars.
Zuckerberg brengt een politiek manifest, dat vooral niet zo mag heten, in een tijd die gekenmerkt wordt door abrupte politieke veranderingen. Zijn visie op de toekomst is vooralsnog ietwat vaag en mede daarom is Zuckerberg 2020 niet al te realistisch. Maar wie weet komt er daarna wel een gooi naar het presidentschap? Wie het weet mag het zeggen. In ieder geval profileert hij zich met het manifest opeens als potentiële politicus, en voor nu is dat – gedragen door de macht van Facebook – genoeg. Zuckerberg hoeft op de korte termijn nog niet naar Washington, vanuit Silicon Valley krijgt hij waarschijnlijk meer gedaan.
