Vrienden, ik stop er mee
Stop, stop, stop we houden ermee op.
We zingen nu geen liedjes meer.
Stop, stop, stop we houden ermee op.
Zwaai, zwaai, zwaai, ja zwaai maar naar elkaar.
We zingen nu geen liedjes meer.
Maar waar stopt Don Arturo dan mee, hoor ik u verrukt denken.
Met het reutelen van infantiele dadaïstische rijmpjes? Met manisch masturberen? Met crack & absint en zijn goedkope en vooral sleetse Rimbaud-act? Met zijn Ayurvedische ochtendurinetherapie? Met het nodeloos kwetsen van Sylvana ‘Luther’ Simons?
Met het dwangmatige promoten van de Algarve, dat morbide bejaardenhospice in de anus van Europa? Met het kinderachtige en vooral afgunstige stalken van Humpty Dumpty Timmermans?
Of gaat Don Arturo zichzelf eindelijk verhangen of trekt hij de stekker uit zijn vrolijke cursiefje! YES!
Neen. Niets van dat alles. Ik gun u geen leedvermaak. Zelfdoding is sowieso geen optie omdat ik volgende week deo volente/inshallah het Grote Foute Jongensboek moet promoten met oom Rob Hoogland en wel bij DWDD, Jinek, Tan, bij De 5 Uur Show en bij dat gereformeerde blokhoofd van de EO, dat bastaardkind van Herman Monster en Lurch.
Tromgeroffel…
Welnu: ik stop met het duiden van het kotsopwekkende verkiezingstheater in het treurige vaderland!
U zoekt het maar uit & zak er maar in. Ik ben er helemaal klaar mee. Op Twitter zie ik net dat karpatenkop Vlad Kuzu (die door zijn minderjarige mannelijke paladijnen ‘De Spietser’ genoemd wordt en dan weet u genoeg) weer eens op de treurbuis mocht, met zijn lullige twee zeteljes en wel bij onze eigen Greta Garbo.
Ik weet dat ik mensen niet op hun uiterlijk mag beoordelen, maar ik vind dat ventje met die platte schedel – waar een dienblad vol theeglaasjes op kan rusten – nog enger dan Mussolini en Ceaușescu bij elkaar. Met die gasten kon je tenminste nog een drupje wijn drinken en mocht moeders de vrouw er gewoon bij blijven zitten al moest ze natuurlijk wel haar muil houden. En onder Il Duce was er tenminste nog enige vrijheid van bellettrie, denk maar aan de dichter Gabriele D’Annunzio en de schrijver/journalist Curzio Malaparte.
In Kuzu’s kulturkammer is enkel plaats voor de verzamelde islamofascistische, Tourettistische schuimbekkannonades van zijn koppelbaas in Ankara en een handjevol mohammedaanse soera’s die Kuzu enkel in de Ottomaanse vertaling kan lezen omdat de beste man geen woord Arabisch kan.
U weet dat ik nooit naar de televisie kijk (ik volg enkel Netflix, Pornhub en Xhamster). Ik lees en duid televisie op Twitter en met name de babbelshows DWDD, Jinek en RTL Late Night.
Het valt mij al enige tijd op dat juffrouw Tan niet meer trending is. Het is gedaan met zijn Tell Sell-televisie, zijn bewegende Wehkamp-gids en zijn spanplaten doorgeefluik van Unilever-rotzooi uit eigen stal. Het Nederlandse volk pikt het niet meer. Dat heeft al de hele dag in de sofa gehangen en wil na 11 uur bingewatching weleens iets anders dan Jantje Smit die met zijn nieuwe plaatje komt leuren. Bij ‘La Jinek’ babbelt men in ieder geval nog over politiek. Al snap ik niet dat gezonde, frisse mensen met een redelijke opleiding om 2300 uren nog in hun bank hangen met chips en cola en dan dat spook van een Kuzu willen zien. Ik ben dan allang met de honden en kippen op stok hoor.
Ik las gisteren een geweldig stuk over het verkiezingstheater, van de oude rot in het vak Freek van Beetz. Van Beetz verwoordt exact mijn diepe zielenroerselen over die droevige en mismakende verkiezingscampagne.
“Voor het ‘echte’ lijsttrekkersdebat moeten we nu wachten tot 8 maart: het Carré-debat: met maar liefst 8 lijsttrekkers. Nou ja wachten? Wie wachten er werkelijk? Journalisten en ‘Binnenhofwatchers’, die zeker. Maar ik denk niet dat ik mijn keus nog zal laten bepalen door de uitkomst van dat strak geregisseerde toernooi in oneliners, verbale trucs en redenaarstalent. Een boeiend theater ongetwijfeld. Een spektakel zelfs, wie weet, maar dan wel één die het moeizame traject achter de coulissen na 15 maart, die uitputtingsslag van compromisvorming en politiek handjeklap, maskeert en verdoezelt. En misschien is de kijker dan ook al afgehaakt, murw gebeukt door de niet aflatende parade van lijsttrekkers in Buitenhof, bij WNL, DWDD, Nieuwsuur, Late Night en Jinek, met die vaak matig voorbereide interviewers en hun papiertjes met voorgekookte vragen. Ik laat dat circus in ieder geval aan me voorbijtrekken.”
Overigens heb ik exclusief voor u een van de twintig George Soros-stemwijzers ingevuld en ik kwam uit bij de Partij voor de Dieren. Als het de Partij ván de Dieren was geweest, had ik daar meteen op gestemd. Ik ben overigens al weer een poosje geleden in parenclub Fata Morgana door ‘La Thieme’ gevraagd om lijstduwer te worden voor de PvdD. Maar ik heb dat geweigerd, omdat ik geen zin heb om dan op de televisie te verschijnen naast Maarten ‘t Hart in een mantelpakje. Ik ben meer van de Pistolen Paultje-lijn: iemand die dieren mishandelt even de knieschijven kietelen met een honkbalknuppel.
Het goede nieuws is dat Sylvana Simons en haar Sylvana-vehikel Partij Voor Sylvana Belangen op -2 zetels staat. Gisteren kwam ze eindelijk met haar verkiezingsprogram aankakken, een schandalig vod met allerlei populistische kreten zoals: O. J. Simpson moet vrij! Gratis roti voor mijn volk! Gouddelvers zijn ook mensen! Geen cocaïnecontrole meer op vluchten uit Suriname!
Het meest frappante aan het wanstaltige vodje is dat ze niet langer voor onderdrukte Turkse en Marokkaanse mensen opkomt. Ik zag op het wandje van Artikel 1 (hoe zit het eigenlijk met de rechtszaak over die gejatte naam) allemaal wanhopige en vooral woedende mohammedaanse reaguurders brullen:
‘Wat maak je ons nou, Sylvana, je hele partij zit vol met sodomitische potten en poten en negermensen en steuntrekkers maar nergens staat dat je de sharia in wilt voeren. Je bent een verraadster en Allah zal je straffen met 840 stemmen uit die zondige Bijlmer. Kuzu Akbar!’
Goed, genoeg geduid. Ik sluit graag af met twee zinnen uit Waar de andere God woont van José Rentes de Carvalho. In dat boek (reeds uit 1971 en briljant vertaald door mijn grote held August Willemsen) beschrijft Zé vlijmscherp het Nederlandse tekort en weet u waarom ik gevlucht ben uit die nihilistische poel van verderf.
“Als u weet dat in het land waar u werd geboren een flink aantal, ongeacht rang of stand, grofgemanierd is en meer de neiging vertoont tot arrogantie dan tot bescheidenheid, dan is het naïef te verwachten dat het passeren van een landsgrens op hen hetzelfde effect heeft als dat van wijwater op Beëlzebub.’’
En: “Als dit land, dat me dierbaar is, iets kwaads overkomt, ben ik ervan overtuigd dat dat wellicht evenzeer van buiten als van binnenuit komt, uit de ongelukkige situatie die het in de afgelopen drie decennia voor zichzelf heeft geschapen.”
Tot volgende week!
