Daar gaat ons imago
We zijn in ons eigen land al weken druk met de aanstaande verkiezingen, maar ook in het buitenland zijn de Dutch elections een hot item. Of het ons progressieve imago ten goede komt is een tweede.
De aandacht uit het buitenland is natuurlijk niet zonder reden. De uitslag van aanstaande woensdagnacht kan een voorbode zijn voor wat er in de komende maanden op het Europese continent gaat gebeuren. Dus trekken buitenlandse journalisten door ons land om verhalen te maken over de sleutelfiguren van deze verkiezingen. Geert Wilders is, zoals de Volkskrant schreef, een favoriet onder de buitenlandse pers, die zijn levensverhaal doorgaans in bombastische termen beschrijven.
Al wijdde het politieke magazine Politico een groot stuk aan de blonde god uit Venlo, maar ging daarbij wel secuurder te werk. Want waar Wilders door slechter geïnformeerde (veelal Amerikaanse) media vaak weggezet wordt als een Trump-kloon, schrijft Politico het volgende: “Waar Trump een nieuwkomer in de politiek is, is Wilders een van de langstzittende parlementsleden van Nederland.” The inventor of Trumpism, kopt het stuk ronkend. Ere wie ere toekomt, laten we maar zeggen.
‘The Jessiah’
Ook op het imago van Nederland als liberale en progressieve natie wordt vaak teruggegrepen. De opkomst van populistische partijen staat daar haaks op. Wilders is favoriet in het buitenland, maar ook Groen Links-lijsttrekker Jesse Klaver geniet flink wat aandacht. Het Britse The Guardian nam The Jessiah onder de loep. Ook hier weer een uitgebreide beschrijving van afkomst en sociale klasse. Het feit dat Jesse half Marokkaans is, en het sterke contrast van GroenLinks met de PVV, maakt hem perfect om naar voren te schuiven als gedoodverfde leider op links. Ook noemen de Britten hem de ‘Nederlandse Trudeau’. En ja, The Guardian gaat zelfs zo ver om de mogelijkheid van Jesse Klaver als premier (alhoewel fluisterend) te benoemen.
Sylvana
Dan is daar Sylvana Simons, die door de Washington Post gestrikt (of andersom) werd om haar verhaal te doen. En het is niet de eerste keer dat de voormalige presentatrice in de internationale media komt. Eerder wijdde ook de Arabische nieuwszender Al-Jazeera een uitgebreid stuk aan Simons, die in beide stukken korte metten maakt met ons tolerante imago. “Het is bitter dat we in 2017 een partij nodig hebben die moet verdedigen wat we zo lang geleden besloten hebben om te doen,” en tegenover Al-Jazeera drukt Simons zich in nog sterkere terminologie uit: “Racisme is geaccepteerd in Nederland, het is oké om een racist te zijn.”
De tekst gaat door onder de tweet.
Pechtold
En dan is daar nog een wellicht ietwat vreemde eend in de hierboven genoemde bijt van nieuwkomers en notoire populisten. D66-lijsttrekker Alexander Pechtold kreeg internationaal de aandacht van The Financial Times voor de cruciale rol die hij waarschijnlijk gaat spelen in de te vormen coalitie. Ook hier is een voorzichtige prognose te ontwaren, die al begint bij de parallel die getrokken wordt met het populisme van – jawel – Wilders. Juist nu de PVV hoog in de peilingen staat, lijkt het erop dat ook D66 het heel goed gaat doen deze verkiezingen. Een gegeven dat natuurlijk een paradox van jewelste is. Een uitgesproken pro-EU versus de partij die Nederland het liefst uit de Europese Unie ziet vertrekken.
De tekst gaat door onder de tweet.
Dat is misschien wel wat de komende verkiezingen zo interessant maakt voor de buitenlandse media. De partijen die het meest lijnrecht tegenover elkaar staan lijken veel stemmen te gaan trekken en aan kleurrijke sleutelfiguren is er in ieder geval geen gebrek, maar het voorheen idyllische beeld van Nederland als rustige poldernatie is verleden tijd.
