Spring naar de content

Sorry Amalia, Ariane en Alexia, Tio Arturo is weer eens stout geweest

Ik had me heilig voorgenomen dit jaar gewoon eens mijn grote waffel te houden op Koningsdag. Het is zo makkelijk vanuit mijn zonovergoten en onbekommerde Algarve en vanachter mijn laptop en tussen het pornosurfen door commentaar te leveren op het vorstenpaar en hun schattige kindertjes, en al helemaal als ze naar Tilburg – the shallow end of the Dutch gene pool – moeten afdalen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

Echt, ik voel me soms net een viswijf in de Jordaan dat op twee hoog uit het raam hangend met haar klotsende uiers, haar geelgerookte smoel en haar grafstem het straatgebeuren ongevraagd van commentaar voorziet.

Vrijwel dagelijks ontvang ik dan ook haatpost via de Haagse Post en van de Volkskrant waarin mij ebola, aids, scheurbeuk en venerische wratten in mijn poepertje worden toegewenst. ‘Die dekselse Van Amerongen, die heeft geen recht van spreken want die woont niet in Nederland. Vierendelen moeten ze die vlerk!’

In het verleden reageerde ik dan nog weleens verontschuldigend in de trant van: lieve lezer, zou het niet kunnen zijn dat ik juist door die afstand een helikopterview heb gekregen? Maar mijn dag is na zo’n schriftelijke scheldkanonnade mooi naar de kloten en dan heb ik effe geen zin in zelf geraapte venusschelpen, een mooie fles rosé en pornhub.com. Die kuthonden gaan dan maar lekker in hun eentje op het strand schijten.

Ik ben een keer flink uit mijn slof gesloten tegen zo’n querulant die niet geheel ontoevallig in de Amsterdamse Watergraafsmeer woonde en in zijn werkzaam leven Nederlands had onderricht aan het Kalief Abu Bakr al-Baghdadi-ROC op het Mohammed Allebéplein:

‘Heer die en die, het is niet de gewoonte des arends zich met het ranzig rancuneus gekakel der hoenders bezig te houden als hij in een machtige glijvlucht het luchtruim doorklieft en vanuit de walm van kippenvoer en mest door het bijziend pluimvee met afgunst wordt nagestaard. Maar als een door de machtige ruis der wieken van de leg geraakt ziekelijk kapoentje zich verstout om zich op het ballonnetje der valse beweringen en onvolledige citaten hemelwaarts te verheffen, is die koning van de stratosfeer het aan de zwaan en zwaluw verplicht dit met kussenvulling bedekt week diepvriesvlees met een houw van zijn geduchte snavel naar de legbatterij te doen terug tuimelen.’

Nou, toen waren de rapen gaar. De man wilde mij voor de rechter slepen vanwege plagiaat, omdat die tekst van Jan Wolkers was en helemaal niet van mij.

Enfin, Koningsdag dus.

Ik stond op het punt amêijoas (venusschelpen) te gaan rapen op het wad voor mijn strandhut want het getij was gunstig. Du moment van vertrek zie ik op NPO1 prinsesje Ariane der Nederlanden in een jutezak! Dick Passchier zei er wijselijk niks van maar die was het echt wel opgevallen.

KoningsdagNou vind ik Ariane de liefste en de mooiste van het trio dus mijn toch al zo broze hart brak, temeer omdat Ariane precies twee edities van Koningsdag geleden diezelfde jutezak moest dragen van de Koningin van de Pampa! Ik moest ineens denken aan Assepoester die zo gepest werd door die andere rotwijven! Ik ging weer zitten en pleurde wat kattebelletjes in de ether. Flauwe grapjes hoor, maar het gaat mij toch alleen maar om de reacties dus who cares?

Ik begon voorzichtig over een gratis optreden van de Kelly Family, die immers ook geheel in jute en lompen zijn gekleed. Ondertussen was ik wel benieuwd naar de mening van Jeroen Snel over de vorstelijke hobbezak. Hij is immers de royaltynicht van dienst bij de Evangelische Omroep en in principe zou hij dus een frisse, valse kijk moeten hebben op koninklijke garderobes.

En passant toonde ik medelijden met onze arme koning die, aan zijn plastic troon geketend, naar een concert van Guus Josti, Roy Josti, rapper Josti en de rest van hun stam moest koekeloeren. Met Maxima heb ik geen medelijden want die vindt die kampersmuziek ‘chic’.

Ik plaatste een foto van Maxi met als bijschrift: wat doet Estelle Cruijff potjandorie naast onze koning! Nou, de pleuris brak uit. Allemaal twistzieke hellevegen uit vinexgetto’s vervuilden mijn wandje: ‘Je bent gewoon jaloers dat je niet zo’n mooie deftige vrouw thuis hebt, vuile pisnicht. Schandalig dat je onze koningin durft te vergelijken met Estelle, Yolanthe, Sylvie, Sabia en die andere gouddelfsters. Je moet dood!’

Ik had net willen schrijven dat ik vreselijk had zitten huilen toen ik dat interview van de Goddelijke Kale II met Willem-Alexander zag. Willie was ineens de boy next door geworden, die wat dikke jongen die je gewoon in de Mac kan tegenomen, verschanst achter een supersize meal.

De tekst gaat hieronder verder.

Maar ik was er klaar mee voor die dag en ik propte dat hele Oranjegebeuren in een geheime grot waar de zon nooit schijnt.

Toch checkte ik Twitter nog even en daar waren allemaal werkloze bipolaire borderliners ruzie aan het maken over het royale lichaamsgewicht van Amalia. De een vond het juist leuk, zo’n dik propje, want daar kon een kamperskindje uit Helmond-Oost zich mee identificeren. De ander zei dat je helemaal geen grappen mocht maken over het kind omdat ze door God gezonden is om over ons te regeren (ik had willen schrijven: nou, ik hoop maar dat die engel stevige vleugels heeft) en een derde zei dat het eens tijd werd dat er wat zwarte mensen en mohammedaanse mensen bij het koningshuis kwamen want het was allemaal toch wel heel erg KKK, qua white supremacy.

Inmiddels was de LGBTQQIP2SAA-cyberspacecommunity wakker aan het worden en werd het voor mij dus de hoogste tijd om de laptop dicht te klappen. Hoeveel gekakel kan een fatsoenlijk mens als ik verdragen? Later op de dag druppelden de digitale adhesiebetuigingen mijn virtuele gleuf binnen. ‘Meneer van Amerongen, wat fijn dat u zich op deze Koningsdag zo ingehouden hebt. Zo ken ik u helemaal niet. Het verstand komt met de jaren, zeggen ze bij ons in Dronten. ‘

Ik was blij maar voelde me vooral een ouwe lul. Toen heb ik toch maar even dit draadje naar de polder gestuurd. Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken.

P.S. Telegram van Jeroen Snel. De jutezak is een peperdure cape, ontworpen door modehuis Natan