Spring naar de content

Vrijheid is nooit meer naar Mattie en Wietze te hoeven luisteren

Niet dat ik ooit naar Mattie en Wietze luisterde, want ik ben qua disjockeys gestopt bij Joost den Draaijer en dan hebben we het echt over het stenen tijdperk van de radio.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

In mijn herinnering draaide Joost altijd plaatjes van Eddy Christiani, Heleentje van Cappelle en Vera Lynn. Ik vond dat best wel kleffe troep. Vooral Naar de Speeltuin van Heleentje en de Karekieten vond ik echt te kinderachtig voor woorden:

‘En dan wippen en we draaien en we schommelen zo fijn
Tot we mis’lijk van het draaien en de limonade zijn.’

Ik luisterde liever naar een leuk mopje swing van Django Reinhardt. Joost den Draaijer kwam altijd meteen na het radiopraatje van Wilhelmina, de vorstin die ons zo jammerlijk en vooral heel laf in de steek had gelaten.

Wat ons koningshuis betreft: ik kan liplezen en zag gisteren Maxima bij het Nationale Monument iets fluisteren tegen Koning Pils, om 20.03 uren. Ik heb dat moment nog een paar keer voor u terug lipgelezen en ze zei letterlijk: “Pfffff, coño, dat duurde lang. Dime, Guillermito, wie is nou Mattie en wie is nou Wietze, ik haal ze altijd door elkaar.”

Uit een kappersblaadje had ik vernomen dat de een de vrouw van de ander had bevrucht omdat ze met allerlei kettingen aan elkaar waren geketend en die vrouw zich er ineens tussen had gewurmd.  Mattie, of Wietze, had zich ooit eens laten afzuigen door een omaatje, allemaal live op de radio, maar dat kan net zo goed Frits Spits of Ruud de Wild zijn geweest. Allemaal één pot nat op het Mediapark, waar het nihilisme hoogtij viert.

Overigens dacht ik dat Mattie en Wietze een gay-setje vormden, net als Geer & Goor, maar toen ik hun kiekjes zag dacht ik: nee, die zijn echt te lelijk. Wat een boerenkinkels! Die moeten vast wel uit Volendam komen.

Tesla

Goed, het nieuws van hun breuk overschaduwde de hele Dodenherdenking en dat vind ik schandalig. Ik voelde de paniek van de diverse zendercoördinatoren: ‘Verdomme, die Dodenherdenking gooit alles in de war. Had die Mattie niet effe kunnen wachten met die flitsscheiding.”

“In plaats van elkaar vast te houden, nam je het initiatief om – achter mijn rug om – te onderhandelen over een contract voor jou alleen: 600.000,- per jaar en een Tesla voor de Mattie Valk-ochtendshow,” schrijft Wietze in een uitgelekte mail naar Mattie.

Judas verried Jezus tenminste nog voor dertig zilverlingen maar die knollenknop van een Mattie vroeg een fucking Tesla! Nog milieubewust ook, de verrader. En dat een dag voor bevrijdingsdag. Enfin, vrijheid is een natte scheet in je onderbroek, vriend.

Later op de avond zag ik Willie Wartaal van de Jeugd van Tegenwoordig in een spotje van Stichting Socutera iets zeggen in de trant van: “Vrijheid is wanneer je een iPhone kunt kopen”. Meneer Wartaal is vandaag ambassadeur van de Vrijheid en wordt van hot naar her gevlogen met de laatste helikopter van Defensie.

Ik citeer Willie: “Vrijheid is een moeilijk en groot thema. Daarom vind ik het heel belangrijk dat ik ambassadeur ben.” En hij zong er het liedje Nog Geneukt over:

‘Nog geneukt? (Heb je nog geneukt of niet?)
Ik maak pret in je bed
Want je bent een vuile slet
Nog geneukt?
(Oh wacht even je hebt geneukt!
Oh geneukt ja zeg dat dan eerder
Gewoon geneukt oke)
Ben je lid, abonnee
of ben je geen van twee
Nog geneukt? Nog geneukt?
(Heb je nog geneukt)’

Maar, goed, daar hoor je Rosanne Hertzberger niet over, omdat Willie geen boze witte man is.

Bevrijdingsdag

Nederland is vandaag net als op Koningsdag een grote braderie met hossende boerenpuistenkoppen, stijf van de pillen en de Breezers. De beleving van vrijheid zal vooral de vrijheid zijn om door brievenbussen te plassen en de boel onder te braken.

Vroeger zat er tegenover het Centraal Station in Amsterdam een parenclub met de uitnodigende naam: Die Grosse Freiheit. Ik wilde daar altijd graag naar binnen, maar ik was nog geen zestien en al helemaal geen paar. Aan de buitenmuur hing een vitrine met vergeelde foto’s.

Het leek een beetje op een slagerij in de Lange Niezel op de wallen, de smerigste van Nederland. Al het vlees was op elkaar gestapeld in grote hompen en paars van kleur. De maden kropen uit  de worsten. Het enige verschil met de vieze kiekjes bij Der Grosse Freiheit was het uitbundige schaamhaar in de vitrine van de parenclub. Enfin. Freiheit is een rekbaar begrip en al helemaal als je vrouw of man in de lederen sling hangt in de kelder van de parenclub.

Regels

Zelden waren er zoveel regels in Nederland. Niks mag meer: Geen diesel, geen stenen tegels onder klimrekken, geen houtkachels, zo min mogelijk bloot op billboards, geen bier drinken in het park, geen kampvuren und so weiter, und so weiter.

En het nieuwste verbod komt er al weer aan, uit gidsland Engeland. Tijdens bijeenkomsten van de landelijke Engelse Studentenvakbond mag niet meer gejoeld, gejuicht en geklapt worden. Dove mensen worden daardoor buitengesloten. De jazzhands worden verplicht.

Dus in het vervolg als een gek met je handjes in de lucht wapperen als je blij of boos bent. Volgens mij sluit je daardoor weer blinden uit, en bijvoorbeeld mensen zonder armen.

Omdat ik niet als een pijprokende, elitaire NRC-lezer wil overkomen, heb ik op de valreep toch nog even gekeken naar een hoogtepunt uit de show van Fappie en Wappie. Kijkt en huivert: naast zoveel onbenul is Willie Wartaal een soort Obama.