Spring naar de content
bron: Wiek van Gemert

Maurice & Marc de Hond: ‘We lopen allebei soms te ver voor met onze ideeën’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Wiek van Gemert
Maurice de Hond (69) is vooral bekend van de opiniepeilingen die hij sinds 1976 uitvoert, tegenwoordig met Peil.nl. Verder is hij mede-oprichter van een aantal iPadscholen en is hij nauw betrokken bij de Deventer moordzaak. Zijn zoon Marc de Hond (39) is onder meer presentator en tourt momenteel door het land met zijn theatervoorstelling Wie bang is, krijgt ook klappen. “Er zit hier een veroordeelde crimineel aan tafel,” zegt Marc de Hond over zijn vader Maurice. De bekendste opiniepeiler van Nederland heeft een strafblad: “Twee maanden voorwaardelijk. Omdat ik op tv had gemeld wie naar mijn overtuiging de echte dader was in de Deventer moordzaak.” Op de dag van het interview werd bekend dat er nieuw bewijs is in die zaak, dat in overeenstemming is met het alibi van de veroordeelde Ernest Louwes, wiens onschuld Maurice al jaren bepleit. Zijn telefoon staat dan ook roodgloeiend, en zijn voicemail loopt vol met journalisten die hem willen spreken. Nu is hij thuis bij zijn zoon Marc, een duizendpoot, net als zijn vader.

Spiegel

‘Wie bang is, krijgt ook klappen’ is het devies dat Maurice meekreeg van zijn vader; nu is het de naam van de voorstelling van Marc. “Dat was de spreuk waarmee mijn opa Sam de oorlog doorgekomen is,” vertelt Marc. “Ik vind het mooi dat die in de familie is gebleven en volgens mij leven wij er ook allemaal naar. Het betekent voor mij dat angst heel natuurlijk is, maar dat overdreven angst geen zin heeft. Het was voor mijn opa een credo om zich te verzetten tegen wat hij verkeerd vond; als dat consequenties voor hem had, dan was dat maar zo.” Maurice: “Je ziet het met de Deventer moordzaak. Het is zo diep tragisch en onrechtvaardig wat daar gebeurt. Dan kun je denken: ik kijk de andere kant op. Maar dan zou ik mezelf niet in de spiegel kunnen aankijken.” Het belang van de strijd tegen onrecht is van vader op zoon overgegaan, vertelt Marc: “Ik denk dat het van mijn opa geen opdracht aan mijn vader was en van mijn vader geen opdracht aan mij. Maar als je weet hoe opa Sam was, en dat als voorbeeld neemt, dan hoeft niemand je te zeggen dat het zo hoort.”

Schilderij

Dan komt de vriendin van Marc binnenlopen met hun dochter, die begin dit jaar geboren werd, op haar arm. Gebiologeerd kijkt de nieuwste telg van de familie De Hond naar het kleurrijke schilderij dat aan de muur hangt. Marc: “Ze is helemaal gefascineerd door de kleuren van het schilderij. Dus als ze even onrustig is, hoef je haar alleen maar bij het schilderij te houden en dan wordt ze weer helemaal kalm.” Maurice: “Dat had jij ook.” Marc: “Met dat schilderij dat je in Engeland had gekocht – elke keer dat ik ernaar keek, was er een poppetje bij gekomen.” Maurice: “Ik maak binnenkort wel een foto van het schilderij, want dat heb je natuurlijk nooit meer gezien.” Dat zit zo: “Het hangt bij mij boven en hij kan de trap niet meer op.”

Duister

De familiegeschiedenis van de familie De Hond kent de nodige moeilijke episodes, maar die waren niet noodzakelijkerwijs duister. Marc: “Heel veel nare dingen gingen gepaard met een periode van grote hechtheid. Zoals bij de dood van mijn opa en oma, of toen ik mijn dwarslaesie kreeg. Allemaal periodes waarin je heel dicht bij elkaar komt en veel liefde en warmte voelt.” Maurice: “Aan elke situatie zitten een aantal positieve en negatieve kanten. Misschien zit het in onze genen dat we proberen van de positieve kanten te genieten.” Marc: “Tegenslag, ziekte en dood zijn dingen die bij het leven horen. Soms komt het heel lang niet, soms komt het iets te vroeg en soms komt het allemaal tegelijk. Als je heel erg gaat mopperen of klagen, dan onderken je niet dat tegenslag erbij hoort. Ik denk dat ik de meest hechte tijd met mijn vader heb gehad in de twee jaar nadat ik mijn dwarslaesie had gekregen. Toen had ik hem echt nodig. Het is heel uniek dat je vader op je 25ste weer even echt je vader wordt. Dat vond ik een hele bijzondere tijd.”

Dwarslaesie

De dwarslaesie van Marc was het resultaat van een medische blunder. Maurice: “Ik ben trots op het feit dat hij na zijn dwarslaesie dezelfde Marc is gebleven. Het kan ook je persoonlijkheid veranderen, dat je zuur wordt. Hij is altijd de vrolijke Marc gebleven die hij daarvoor ook was. Aan zijn karakter is niets veranderd.” Marc lijkt volgens Maurice op zijn moeder: “Zij is doodgegaan toen hij net drie was. Toen hij een puber werd, herkende ik in zijn glimlach opeens die van zijn moeder. Dat was heel indringend; die had ik tien jaar niet gezien.” Marc: “Ik vind het een mooie gedachte dat ze in mij voortleeft. Ik heb me er heel lang op verheugd om haar naam weer in het leven te roepen. Door mijn dochter de naam van mijn moeder als tweede naam te geven heb ik dat ook gedaan. Leven wordt soms van je afgenomen, maar als mens ben je ook in staat nieuw leven te creëren. Dat vind ik erg mooi.” De overeenkomsten tussen vader en zoon zijn ook niet te missen. “We hebben heel veel dezelfde interesses en we zijn allebei keeper geweest,” vertelt Maurice.

Voorlopers

Marc: “We zijn allebei niet afhankelijk van heel veel mensen om ons heen om het gezellig te hebben. We kennen allebei veel mensen, maar hebben niet superveel vrienden nodig.” Maurice: “We baseren onze voldoening niet primair op wat anderen van ons vinden.” Marc: “Klopt. Aan de andere kant is het makkelijk om te zeggen dat ik niet zoveel bevestiging nodig heb, nu ik elke avond in het theater een staande ovatie krijg.” “We verzinnen allebei graag van alles. We hebben meer goede ideeën dan we kunnen uitvoeren,” vertelt Marc. Maurice: “En we lopen soms een beetje te ver voor met onze ideeën.” Marc: “Hij voorspelde in 1995 onder andere de ondergang van de videotheken, dat dat allemaal online ging. Maar we bedenken ook weleens iets vanuit onze eigen behoefte, zonder te beseffen dat we zonderlinge vogels zijn. Maar als iets niet lukt, kunnen we altijd zeggen dat we geen ongelijk hebben, want over tien jaar...” Marc is trots op zijn vader: “Ik denk dat hij een goed mens is met goede bedoelingen. Die kunnen weleens verkeerd uitpakken, maar daar kun je niks aan doen. Daarnaast is hij een visionair. We gaan over dertig jaar over veel van zijn ideeën zeggen: ‘Wat had hij dat toch allemaal goed gezien.’ Dat moet op zijn steen komen te staan: ‘Hij had het toch wel goed gezien.’”

Onderwerpen