Terugkijken: de Wall Street-indoctrinatie begint al op jonge leeftijd
Young AmeriTowne is klein en bestaat slechts uit een aantal straten, waaronder Success Street en Profit Parkway. De bevolking van het dorpje is veelbelovend; de zeven- tot elfjarigen hebben een flinke ondernemersgeest. Geld storten en opnemen, valuta’s omrekenen, winst maken en belastingen afdragen, ze weten er alles van. De geldwolfpuppy’s worden in deze Amerikaanse zomercursus ‘Kapitalisme’ klaargestoomd voor de grote, boze, kapitalistische wereld van Wall Street.
Het doel is duidelijk: actieve deelneming voor het vrije bedrijfssysteem stimuleren, de wereldeconomie begrijpelijk maken en ondernemerschap aanmoedigen. Het Young Americans Center for Financial Education heeft een zomerkamp ontwikkeld om kinderen te leren over het huidige geldsysteem. Voor een paar honderd dollar per week kunnen Amerikaanse ouders hun kind laten onderdompelen in een kapitalistische mini-wereld. Nuttig én leuk, toch?
“If you wanna do anything you want when you’re older, you gotta have money.” William Katzer, 8 jaar.
Amerikaanser krijgt u het waarschijnlijk niet. Waar anders ter wereld zou een kapitalismecursus voor kinderen worden opgezet? De Nederlandse kinderboeken-versie van deze cursus zou zomaar ‘Hoe Overleef Ik het Kapitalisme?’ kunnen heten.
‘De saaiste cultuur op aarde’
Deze week staat er een verhaal uitgelicht op De Correspondent over wat eeuwenlang kapitalisme met ons gedaan heeft. Er wordt gerefereerd naar de Bainings, ook wel ‘de saaiste cultuur op aarde’ genoemd. De leden van deze stam wijden zich geheel aan landbouwproductie en er is geen enkele ruimte voor spel of vrijheid. Hun enige doel is werken.
“My sister really liked the course and school did not teach me enough. And also my dad asked.” Vannie Jahn, 8 jaar.
Deze Baining-cultuur staat in dit verhaal symbool voor de westerse samenleving. Onze maatschappij is zodanig strak geregisseerd en gericht op geld verdienen dat er nauwelijks nog vrijheid of ruimte voor spelen overblijft. Het moraal van het kapitalistische verhaal: alles moet altijd nut hebben. Maar is dat wel zo goed?
Levenswijsheid van opa
De kritieken op het kapitalisme kennen we inmiddels wel, van Karl Marx zelf tot hedendaagse Marxisten als Mason en Piketty. Nu is dit voor sommige mensen te links of communistisch, maar om kinderen nog voor hun puberteit te leren over de wereldeconomie? Dat gaat wellicht wat te ver.
“I’m nine and I find it embarrassing that I’m asking my mom how to withdraw and deposit.”Levi Horwitz, 9 jaar.
Bij mij ontstaat de vraag: waar zijn de ouders, ooms, tante’s, opa’s en oma’s en hun levenswijsheid? Horen zij niet hun ervaringen en kennis over de wereld op ongedwongen momenten te delen met kinderen? Of laat de kinderen het leven zelf ontdekken. Misschien is spelen in het bos wel leerzamer dan een cursus over geld of belastingen. Waarom nóg vroeger beginnen met geldzaken, als de gemiddelde mens toch al z’n hele volwassen leven bezig hiermee bezig is?
Postkapitalisme-cursus
De vraag is ook uit wat voor gezinnen de jonge cursisten komen. Ouders die $235 per week neerleggen om hun kind op zo’n cursus te mieteren zijn niet de groep waar werkeloosheid en/of armoede het meeste voorkomt. Deze kids neigen straks allemaal netjes naar een college te gaan en zonder veel problemen hun brood te verdienen. En anders hebben ze hun ouders wel om op terug te vallen.
Zo’n cursus kan zijn nut gauw verliezen wanneer de postkapitalisme ooit eens zijn intrede zal doen. Tenzij de cursus ‘Postkapitalisme’ wordt ontwikkeld.
