Maak Jan Slagter Omroepman van de Eeuw!
Misschien nog een tikkeltje aan de vroege kant, maar na zijn optreden bij Jinek deze week weet ik het zeker: Jan Slagter verdient de titel ‘Omroepman van de Eeuw’. Niemand weet zijn programma’s en zichzelf beter te verkopen dan deze onbetwiste koning van het opgeklopte sentiment.
Ooit, in een grijs verleden toen hij nog reisverzekeringen verkocht bij een bank, schnabbelde Jan Slagter wel eens wat bij door op een kookplaatje in een archiefkast hamburgers te bakken en deze te verkopen aan zijn collega’s, vertelde hij vorig jaar. Dat ging goed tot hij vergat er een van het vuur te halen en de kast bijna in brand vloog.
Hamburgers
Hamburgers verkopen: de directeur van Omroep MAX is het nog niet verleerd. Bij Jinek mocht hij deze week ruim tien minuten ongestoord oreren over het ‘succes’ van zijn Ben Oude NijHuis, het door hem geïnitieerde verzorgingstehuis in het Rotterdamse Overschie dat in oktober na bijna drie jaar voorbereiding eindelijk zijn deuren opent.
De tekst gaat hieronder verder.
Voor de niet-kijkers: Ben Oude Nijhuis — destijds 82 jaar oud, inmiddels overleden — was de man die in 2014 samen met Joop van Rijn, de vader van staatssecretaris van Volksgezondheid Martin van Rijn, de falende zorg voor zijn demente vrouw aankaartte in het Algemeen Dagblad, vervolgens in Pauw met de bewindsman in discussie ging, daarmee op veel kijkers diepe indruk maakte en de maatschappelijke discussie over de zorg aanwakkerde.
Trots als een aap met zeven lullen zagen we Slagter door het voormalige nonnenklooster banjeren.
Slagter zag dit en sprong erbovenop. Hij bedacht het plan voor een verpleeg- en verzorgingstehuis zonder overbodige overhead, waarin de bewoners wél de zorg- en aandacht krijgen die ze verdienen en het personeel niet wordt onderbetaald en overbelast. Met drie verzorgers op negen bewoners, in plaats van de twee op honderd in het verpleeghuis van de vrouw van Oude Nijhuis. Gewoon voor de 55.000 euro per bewoner per jaar die daarvoor staat.
Trots als een aap met zeven lullen zagen we Slagter door het voormalige nonnenklooster banjeren. Een soort paradijs, met grote huiskamers en een enorme tuin, waar de bewoners kunnen genieten van ‘barbecues, rode wijn’ en – uiteraard – hun ‘advocaatje met slagroom’. Ergo: wat de managers van de ruim 2300 zorg- en verpleeghuizen in den landen na jaren ploeteren niet voor elkaar hebben gekregen – fatsoenlijke zorg bieden, ook aan ouderen met een krappe beurs – gaat hem wel lukken.
Utopie
Dat wordt tijd ook, betoogde Slagter. Andere initiatieven zoals het zorgmanifest van Hugo Borst en Carin Gaemers en de inmiddels toegezegde extra honderden miljoenen euro’s – oplopend tot 2,1 miljard in 2021 – voor de verpleeghuiszorg: allemaal leuk en aardig, maar de MAX-directeur en televisiepresentator moet het allemaal nog maar zien gebeuren. “Fantastisch, maar er is nog niet veel veranderd.”
Dat er meer geld naar de ouderenzorg gaat, komt hem zichtbaar even niet zo goed uit. Het Ben Oude NijHuis mag dan een sprookje lijken, de financiering was een nachtmerrie. Liefst 6,5 miljoen euro kostte het initiatief. Een bedrag dat voor ruim een derde wordt betaald door de aan de omroep gelieerde stichting MAX Maakt Mogelijk. Hetgeen nog eens illustreert dat het runnen van een verpleeghuis waar bewoners wel de zorg- en aandacht krijgen die ze verdienen voor 55.000 anders dan Slagter beweert dus gewoon een utopie is.
Sentiment smeden
Immers, MAX Maakt Mogelijk, dat zich richt op het bevorderen en ondersteunen van het welzijn van ouderen, leunt bijna volledig op de donaties die deze stichting genereert via het gelijknamige televisieprogramma – uiteraard ook van Omroep MAX. Over zo’n geldmachine kant de directeur van een gemiddeld verpleeghuis niet beschikken.
Wat de managers van de ruim 2300 zorg- en verpleeghuizen in den landen na jaren ploeteren maar niet voor elkaar krijgen – fatsoenlijke zorg bieden, ook aan ouderen met een krappe beurs – gaat Slagter wel lukken.
Met die 6,5 miljoen is Slagter er nog niet. Er is nog meer geld nodig, onder meer voor de inrichting. Speciaal daarvoor is er eind september in Studio 21 in Hilversum het Ben Oude Nijhuis-gala. En dan is door de actualiteit – meer geld voor de ouderenzorg, red. – ingehaald worden niet fijn. Je moet het sentiment smeden als het heet is.
Voormalig reclame- en marketingman Slagter beheerst die kunst als geen ander. Als alom aanwezige omroepbaas, maar ook als presentator. The proof of the pudding: Slagter als de onvolprezen presentator en voice-over van MAX Maakt Mogelijk.
Grote verrassing
Wie wil leren hoe het juiste sentiment op te wekken voor een succesvolle fundraising-campagne: het bekijken van een willekeurige oude aflevering biedt soelaas. Neem de uitzending van 12 november vorig jaar. Slagter heeft een brief gekregen van Ans uit Dalfsen. Piet, haar man — een gepensioneerd politieagent — heeft ALS, een ernstige ziekte die hem sterk in zijn mobiliteit beperkt. Kan Piet misschien een busje krijgen?, vraagt Ans. Dan kan hij bijvoorbeeld een keer naar de erebegraafplaats in Warnsveld om een bezoek te brengen aan de graven van oud-collega’s, een van zijn grootste wensen.
Het wordt een indrukwekkende middag die eindigt met een grote verrassing voor Piet en Ans – de kijker voelt hem al kilometers aankomen.
Slagter belt aan. Ans doet open. Verbaasd en tot tranen geroerd. Nee, dit – de presentator in levende lijve, begeleid door een compleet camerateam – had ze niet verwacht. Slagter neemt het echtpaar mee naar Warnsveld. Waarna de voice-over annex cliffhanger volgt met de stem van Slagter: “Straks komen heftige herinneringen naar boven. Het wordt een indrukwekkende middag die eindigt met een grote verrassing voor Piet en Ans…”. Dat blijkt uiteindelijk een busje. De kijker voelt hem al kilometers aankomen, Piet en Ans, tot tranen geroerd (Slagter: “Geeft niets. Je mag wel huilen.”) kennelijk niet.
Broadcast Magazine, het mediavakblad dat Slagter in 2015 al eens verkoos tot Omroepman van het Jaar: fait vos jeux!
