Spring naar de content
bron: Flickr

Het ontbreekt PostNL aan de juiste zelfreflectie

PostNL trad begin deze week met de halfjaarcijfers naar buiten, waarin bekend werd dat het bedrijf weer verliezen heeft geleden. De bekendmaking van de cijfers ging gepaard met een interview met de topvrouw van PostNL, Herna Verhagen, in het Algemeen Dagblad. Ze gaf aan dat de postbezorging in het platteland niet goed gaat en dat het bedrijf meer vrijheid nodig heeft. Het bedrijf lijkt zijn monopolie-positie niet te willen accepteren.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Maaike Posthuma

Topvrouw Verhagen wil meer vrijheden voor haar bedrijf, zodat de postbodes en pakketbezorgers van PostNL het platteland beter kunnen bereiken. Ze vindt dat er ‘geen ruimte is voor meerdere postbedrijven’. De vraag is echter of het bedrijf die vrijheid wel verdient. In het interview wordt er met geen woord gerept over de ophef van de afgelopen jaren.

Ophef

In mei vorig jaar kwam naar buiten dat de arbeidsvoorwaarden voor personeel van PostNL ver beneden de maat liggen. Het postbedrijf had een hele groep ‘schijnzelfstandigen’ in dienst, waarbij de pakketbezorgers zelf hun bestelbusjes en certificaten moesten aanschaffen. Hier kregen ze echter — tot grote onvrede van de werknemers — geen pensioen voor terug.

postnl
Beeld:

Twee jaar geleden kwam naar buiten dat PostNL bepaalde afspraken had gemaakt met de Belastingdienst, waardoor PostNL jaarlijks zo’n 15 miljoen euro aan premies en belastingen wist te besparen. Tot slot waren een half jaar geleden de aandeelhouders van PostNL zeer ontevreden dat de overname door Belgisch postbedrijf Bpost mislukt was. Deze werd vanuit de top van PostNL tegengehouden wegens ‘complexe regelgeving’, terwijl het laatste bod de huidige koers van het aandeel flink overtrof.

Verantwoordelijkheid als monopolist

In de krimpregio’s zou zo’n uitbreiding van de vrijheid van PostNL niet gewaardeerd worden. PostNL heeft namelijk niet voldaan aan verantwoordelijkheden, vindt Jos van Ginneken, raadslid voor het CDA in het Zeeuws-Vlaamse Terneuzen. “Vorig jaar hebben we ze heel vaak gewezen op de feiten dat ze monopolist zijn en hun verantwoordelijkheid moeten nemen in de regio. Wij kunnen naar niemand anders toe voor de post.” Maar die status als monopolist komt het bedrijf dus niet heel goed uit.

Hoe ziet Van Ginneken het voor zich in zijn krimpende regio? “Ik zou graag zien dat er een aangepast quotum komt voor dit soort krimpgebieden in Nederland, zoals een lagere quotum voor aantal brieven per brievenbus.” Dan wordt de werkdruk van postbezorgers iets lager en hoeven ze niet zulke grote afstanden af te leggen, zoals ze nu nog wel moeten. “We worden gehouden aan normen van de Randstad en die halen we gewoon niet.”

Geld voor vrijheid

postnl
Beeld:

Toon van Dun, vice-voorzitter van de Bond van Postpersoneel, ziet PostNL juist als een vriendschappelijke partij. Hij ziet PostNL graag meer vrijheid krijgen in Nederland. “Het zou mooi zijn als ze meer mogelijkheden hebben om na te denken over hoe ze post gaan bezorgen. En het zou helemaal mooi zijn als er ook nog eens geld voor vrij komt.” Over een paar weken gaat de bond met PostNL praten over de arbeidsvoorwaarden voor postbezorgers. “Even hoog als die van een postbode gaat het sowieso niet worden, dat weten we al wel.”

De toekomst van de post

Herna Verhagen lijkt in ieder geval verbaal rekening te houden met Zeeland. “Als we ook in de toekomst post willen bezorgen bij die meneer in Kruiningen en die mevrouw in Chaam, dan moet er snel iets gebeuren,” zegt ze in het interview met het AD. Echter verkondigt ze immer zo snel dat ‘de bezorging in de helft van de buitengebieden nu al verlieslatend is.’

Kortom, het bedrijf heeft het monopolie in Nederland, maar wil de consequenties daarvan niet inzien. Wat dat betreft mag PostNL zichzelf best een spiegel voorhouden; men krijgt tenslotte wat men verdient.