Witte erfzonde en inktzwart islamocalvinisme: donderpreken van dominee Wekker
Dat Gloria Wekker een fopwetenschapper is, dat wisten we al. In vergelijking met haar volslagen onzinnige kulstudie Gender en Etniciteit, is de dianeticsleer van Ron L. Hubbard Nobelprijswaardig. En die oprichter van de Scientology Church was zo knettergek dat coprofaag John McAfee naast hem weer een keurige burgerman wordt die helemaal geen last heeft van achtervolgingswaanzin.
Als dominee maakt Wekker het nog gekker. Afgelopen zondag moest ze prediken in de Ekklesia, een sekte die huist in de Rode Hoed. Het is een soort kerk zonder een concrete oudtestamentische en nieuwtestamentische God, al gelooft de roomblanke gemeente natuurlijk wel in Allah want diens bestaan is ruimschoots bewezen door de Heilige Qur’aan, een goddelijk boek dat best weleens in aanmerking mag komen voor de Nobelprijs van de Literatuur. Er staan geen kruisen in de Ekklesia want dat is kwetsend naar de mohammedaanse schoonmakers van de Rode Hoed toe.
Goed, Wekker staat dus op de kansel voor de roomblanke goegemeente en geeft een donderpreek over de witte erfzonde. Al die stokoude, roomblanke GroenLinks stemmende kerkgangers wordt de huid vol gescholden. Zij zijn immers de kinderen van de slavendrijvers! Die keurige mensen die vermoedelijk nog nooit een zwart persoon over de vloer hebben gehad, wordt een enorm schuldgevoel aangepraat. Verlost raken ze niet van de witte erfzonde: als zij, hun kinderen, het derde en het vierde geslacht maar boeten en hun witte tronen vrijmaken voor de Sylvana’s, de Quinsy’s, de Anousha’s en andere Wekkeroïden.
Hier een stukje van de preek:
“Willen we een samenleving die radicaal gelijkwaardig, rechtvaardig en duurzaam is, of één waarin allerlei overgeleverde voorrechten, bijvoorbeeld omdat je een man bent, heteroseksueel, van midden of hogere klasse afkomst en/of omdat je wit bent, je levenskansen en mogelijkheden bepalen, terwijl al degenen die niet-wit zijn afgewezen worden, drie keer zo hard moeten werken en routinematig als minder ingeschaald worden?”
Wat is dat toch met dat soort roomblanke masochisten, dat ze zich wentelen in schuld en dolgraag boete willen doen voor hun witte erfzonde en hun witte schuld, die volslagen krankzinnige en uit de duim gezogen begrippen. Vroeger had je op de Walletjes in Amsterdam de Satanskerk, een soort sekshuis dat fiscaal de status van een sekte had.
Zoiets lijkt mij veel heilzamer voor de masochisten van de Ekklesia die zo graag vernederd willen worden, al dan niet met billenkoek. Calvinisme is natuurlijk ook een vorm van masochisme. Spaart de roede niet! De oude Johannes zei het al: de mens is onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Een worm! Maarten Luther zei het nog iets beeldender: de mens is slechts een zak waar eten in gaat en stront uitkomt.
Wekker is potjandorie net Calvijn: schuld, boete, erfzonde, predestinatie, uitverkoren. Ze zou niet misstaan in een willekeurige zwartekousenkerk. Ik heb daar ooit eens een aardig stukje over geschreven, nog voordat Jan Siebelink ontdekte dat er handel zat in de zwartekousenkerk.
Uiteraard gelden al die gruwelijke denkbeelden enkel voor de witte man, met zijn loden last van de witte erfzonde en zijn witte schuld. Nou is dominee Wekker een stuk blanker dan ik. Als ik haar niet zou kennen, zou ik denken: wat een excentriek GroenLinks-fröbeldametje! Die zag ik vroeger vaak in mijn gewezen biotoop Amsterdam Oud-Zuid, al dan niet tijdens een cursus Rebirthing in een buurthuis of in café Welling. Met een Bo Derek-kapsel (uit de film 10) en van die gekke fladderjurken die Eegje Schoo en Tara Singh Varma ook droegen. Dominee Wekker heeft een heel ander beeld van zichzelf:
“Als het om hoogopgeleide kringen gaat, word ik meestal voor een Amerikaanse aangezien. Dit betekent dat het in een Nederlandse context kennelijk moeilijk is samen te denken dat een zwarte vrouw hoogopgeleid kan zijn. In algemenere kringen word ik vaak aangezien voor iemand van de garderobe of de koffiedame. Deze ervaring deel ik met andere mensen-van-kleur, die vaak ook hoge opleidingen hebben: zij/wij zijn de schoonmakers, de oppas, de conciërge, de importbruid.”
Ik geloof daar dus helemaal geen biet van, dat ook maar iemand haar zo ziet. Wekker als koffiedame: roflol! Schoonmaker: roflol.
Ik noem Wekker een islamocalvinist en dat heeft te maken met haar totale vreugdeloosheid die je ook bij vrome moslims ziet. Er kan geen lachje af. Het leven is een tranendal en slechts na dood wordt het beter.
Ik heb me in haar teksten verdiept en ben nergens ook maar een kritische noot over de islam tegengekomen. Ik vermoed dat ze moslims – immers een kwetsbare minderheid van 1.6 miljard – als natuurlijke bondgenoten ziet in de strijd tegen de witte man. Ik ga het nu niet hebben over de mohammedaanse slavendrijvers en het weerzinwekkende huwelijk tussen feministen en islamofascisten.
Nee, ik ga het hebben over Anja Meulenbelt, de witte zuster van dominee Wekker. Die was ook in de roomblanke kerk afgelopen zondag! Daar wordt ze als een vamp en als een jonge, aanstootgevende blom gezien. Ze deed verslag op haar Facebookwandje.
Leest en huivert.
“Zo’n mooi moment: wanneer je verschillende werelden elkaar raken en ontmoeten. En het goed kunnen vinden met elkaar. In mijn kerk, de Ekklesia Amsterdam, sprak Gloria Wekker – in de voor haar zo passende serie Profeten van nu. Met voorgangster Janneke Stegeman. En een paar van mijn dierbare partijgenoten er ook bij. Niet alleen was het een prachtige toespraak/preek – ik kom zeker nog terug op de tekst als die op de site staat – maar Gloria zorgde voor een onverwacht hoogtepunt. Wie kent niet dat voetballied dat in het stadion meegebruld wordt – You’ll never walk alone? Ik zal niet de enige witte Nederlander zijn die niet wist dat dat lied een gospel is, een zwart religieus lied, beroemd gemaakt door Aretha Franklin. We gingen het nu terug veroveren op de geschiedenis, zoals we dat met zoveel dingen moeten doen. Ons koor had het ingestudeerd, de hele volle kerk zong mee, en ik zag een traan biggelen over de wang van Gloria naast me. Ik hield het ook niet droog. When you walk through a storm, hold your head up high, and don’t be afraid of the dark. You’ll never walk alone.”
Juffrouw Wekker is niet alleen een fopwetenschapper en een fopdominee, maar ook een stoute jokkebrok!
Ik draai het prachtige lied uit de musical Carousel (1945) van de twee joodse witmannen Rodgers en Hammerstein altijd als ik eenzaam & zielig & vooral starnakel ben. Spoel door naar 5.45 minuten en huil met mij mee!
De tekst gaat hieronder verder.
Lees even wat de deskundigen schreven over Carousel:
Meridee Duddleston: It was April, 1945 – less than a month before Nazi Germany’s surrender, in a country yearning for hope. In the dark days of World War II, Rogers and Hammerstein’s Carousel premiered on Broadway and with it the song of survival: “You’ll Never Walk Alone.”
David Fox: Something about the song and that moment intersected in an ideal way. We can talk about it in context of Carousel but it is also a song that has taken on an afterlife as a kind of American anthem.
MD: David Fox of the University of Pennsylvania teaches students about American musical theater and he says Carousel, the second of the Rogers and Hammerstein musicals, was one of the key building blocks of American theater. With characters living in hard times, it wasn’t a sentimental story.
Enfin, de pleuris brak uit in de cyberspace want Wekker had een roomblank liedje zwartgemaakt en cultureel toegeëigend! Een zeldzaam domme fout van onze professor, die gewoon niet de moeite heeft genomen om even te googelen en maar wat uit haar nek predikt omdat dat in haar straatje van Black Lives Matter past.
Anja Meulenbelt, die nooit ergens op reageert omdat ze altijd gelijk heeft, reageerde wonder boven wonder toch! Het werd te pijnlijk, haar onnozelheid, zwart op wit.
“Wie gaat googelen op dat lied, You’ll never walk alone, komt erachter dat het oorspronkelijk in 1945 is geschreven door Oscar en Hammerstein voor de musical Carousel. Dat maakt het niet minder tot een gospel – zoals sommigen voor wie het een sport is om alles wat te maken heeft met het vieren van de zwarte cultuur af te wijzen. Gospels zijn sowieso een ‘gemengd’ cultuurgoed, want christelijk. Ik was eens in Harlem in een zwart-christelijke kerk, en zag het enorme verschil tussen zwart en wit christelijk. Het swingde daar de pan uit. Het lied is opgenomen op vele platen met klassieke gospels, en behalve door Aretha Franklin onder andere gezongen door Mahalia Jackson en Louis Armstrong. Behalve eveneens door Elvis Presley.”
Geschreven door ‘Oscar en Hammerstein’. Dat zegt genoeg. En ja hoor: Elvis was een smerige racist. Nog effe lekker natrappen en spugen op zijn graf. Het lijkt verdomme wel de spinazie-academie, het niveau van de valse profeet Wekker en gekke heks Meulenbelt. En daarom voor die twee een leuk plaatje!
