Als Rutte een offer kan brengen, kan het volk dat ook
Rutte III lijkt het formatierecord te gaan verbreken. En dat alles onder een zweem van ‘het duurt zo lang omdat we het secuur willen doen’. Maar is dat wel zo? Nu mondjesmaat de plannen uitlekken lijkt er achter de schermen iets anders aan de hand te zijn. Het duurt zo lang, omdat er zoveel af te breken valt.
Als we de media mogen geloven – en waarom ook niet – zijn de VVD, CDA, D66 en ChristenUnie slechts dagen verwijderd van het presenteren van het nieuwe kabinet en het daarbij behorende regeerakkoord. Beetje bij beetje komen de plannen die hierin zijn opgenomen naar buiten; van het besluit om het Kinderpardon toch niet te verruimen, tot het aantal ministers dat kabinet-Rutte III zal tellen.
Dat zullen er maar liefst zestien zijn, want ieder van de vier partijen in het kabinet wil zich met minimaal twee ministers belangrijk kunnen wanen. Let wel: het aantal ministeries wordt niet uitgebreid, daar is natuurlijk geen geld voor, al komen er wel vijf ministers bij. Het gaat dus allemaal en alleen maar om de poppetjes.
Dominant in het nieuws is het plan van het kabinet om de hypotheekrenteaftrek versneld af te bouwen. De heilige koe van de VVD is niet langer heilig. Rutte riep in aanloop naar de verkiezingen weliswaar dat er aan de hypotheekrenteaftrek niet getornd zou worden, maar de oh zo nobele heer doet het nu dan toch. Alles om het land, dat al zeven maanden snakt naar een nieuwe regering, te geven wat het nodig heeft: een kabinet dat kan optreden.
Iemand moet een offer brengen om een kabinet met deze vier partijen mogelijk te maken. Grootmoedig als hij is heeft Rutte besloten geen water bij de wijn te doen, maar die mooie Brunello gewoon maar weg te geven. Kijk eens wat een daadkracht!
Wat een kerel is het toch, onze demissionaire minister-president. Een liberaal in hart en nieren, een man van kansen krijgen en die kansen grijpen. Hij mag visie weliswaar een vies woord vinden, maar hij is ten minste niet te beroerd om de mouwen op te stropen en te doen wat moet. Zelfs wanneer dat betekent de absolute topprioriteit van de VVD, het beschermen van de hypotheekrenteaftrek, te laten varen.
En als Rutte een offer kan brengen, kan het volk het ook. Toch?
9 procent
Het volk moet dan ook niet klagen om het lumineuze idee van het kabinet om het lage btw-tarief van 6 procent naar 9 procent te verhogen. Die paar rotcenten per maand, dat moet er toch wel vanaf kunnen? Bovendien, wat is die drie procent verschil nou werkelijk? Je eet er een banaan minder van, wat maakt het uit als je het land daarmee vooruit kunt helpen?
Wel, voor een hele hoop mensen gaat het om heel veel geld. Geld dat ze simpelweg niet kúnnen missen. Nederland telt maar liefst 1,2 miljoen arme mensen voor wie deze maatregel meer betekent dan de keuze tussen vlees of vis vanavond.
144 euro per jaar
Het lage btw-tarief geldt onder meer voor levensmiddelen en medicijnen. De wekelijkse boodschappen die eerst 50 euro exclusief btw kostten, gaan plots van 53 naar 54,50 euro. Dat is 78 euro per jaar – of bijna 2 weken extra aan eten. De één kan het zich permitteren, maar die 1,2 miljoen Nederlanders niet.
Er werd even gejuicht toen bekend werd dat het nieuw te vormen kabinet van plan is de eigen bijdrage in de zorg voorlopig niet te verhogen. Verrassing: de eigen bijdrage wordt weliswaar niet verhoogd, maar alle medicijnen worden met het nieuwe btw-tarief wél duurder.
De visie hierachter – of pardon het idee, want Rutte doet natuurlijk niet aan visies – is dat werken straks meer gaat lonen en mensen die niet werken maar noodgedwongen een uitkering dubbel hebben worden gepakt.
Het hogere btw-tarief is aan de kiezer te verkopen omdat tegelijkertijd ook de eerste drie belastingschrijven samengevoegd worden tot één tarief. Vooral voor middeninkomens is dat voordelig; zij gaan minder afdragen en houden uiteindelijk onderaan de streep meer over. Je weet wel, die middeninkomens die prima 144 euro per jaar meer kunnen uitgeven aan de boodschappen, die zonder morren een dinertje van 150 euro in het restaurant aftikken, of een nieuw boek kopen omdat ze het graag willen lezen, ongeacht de prijs.
De maatregelen vallen onder wat in Den Haag ook wel de ‘sociale vlaktaks’ wordt genoemd. Sociaal betekent in dit geval: meer voor BV Nederland en minder voor de hulpbehoevende Nederlander.
