De zorgen van zijn burgers boeien Buma geen biet
Sybrand Buma zegt dit weekend in een interview met de Volkskrant dat hij nu al besloten heeft het referendum over de Sleepwet te negeren. “Ik wil dat die sleepwet doorgaat,” zegt Buma. Ook de rest van de regeringsleiders denken er volgens hem zo over. De Sleepwet is volgens hem te complex om er met een ja of een nee over te stemmen. Dus zal hij ‘uiteindelijk de keuze maken dat we dit referendum niet beschouwen als een echt referendum’.
Nog geen twee maanden geleden gaf Buma een speech waarin hij de zorgen van De Gewone Nederlander serieus wilde nemen. Die waren volgens hem iets kwijtgeraakt: ‘hun gemeenschap, hun identiteit, het gevoel thuis en geborgen te zijn’. Het gevoel ‘thuis en geborgen te zijn’ probeert hij dus te bevorderen door ons in ons eigen huis zonder aanleiding af te luisteren. Alsof dat nog niet hypocriet genoeg was kijkt hij nu dus zijn Gewone Nederlanders en Bezorgde Burgers recht in hun gezicht aan, lacht ze uit en geeft ze de middelvinger.
Volgens Buma is de materie van de sleepwet te complex voor een referendum. En complexe zaken, die moet je niet aan een referendum overlaten waarin iedere boerenlul maar een mening mag hebben. Nee, we moeten de overheid vertrouwen om de keuzes voor ons te maken.
Ik wil best geloven dat dingen ingewikkeld en complex zijn, en dat we daarom gekozen volksvertegenwoordigers hebben die de keuzes maken zodat wij dat niet hoeven te doen. Ik wil zeker geloven dat sommige partijen meer verstand van zaken hebben dan ik als het aankomt op ICT, dataveiligheid, en online privacy. Het ding is, de overheid is daar, met blunder na blunder op dit gebied, niet een van.
Als zelfs Ronald Plasterk, met zijn vaderlijke voorkomen, er niet in slaagde om vertrouwen en maatschappelijk draagvlak te creëren voor dit gedrocht, waarom denkt Buma dan dat hij hier wel mee weg kan komen? Je kunt alleen een beroep doen op het vertrouwen van je burgers, als je burgers je vertrouwen. Als je hun vertrouwen verdiénd hebt. Niet als jouw partij nog maar een paar dagen geleden op het bordes stond en je belangrijkste politieke wapenfeit tot nu toe is dat je een slaatje sloeg uit racistisch onderbuikgerommel. Dan heeft niemand je een carte blanche gegeven om een dystopische afluisterwet er doorheen te duwen.
Het is dit keer ook niet een studentikoze malloot en een mafketel met een matrozenpakje die hun twijfels hebben over de sleepwet. Het zijn zo ongeveer alle maatschappelijke instanties en hun moeder. Sterker nog, ik heb nog helemaal niemand gehoord die achter deze wet staat behalve de mensen die hem gemaakt hebben. Dat is de reden dat het een groepje studenten, zonder enige politieke of maatschappelijke invloed, gelukt is om genoeg stemmen te krijgen voor dit referendum.
Als je zegt dat je de zorgen van de Bezorgde Burger serieus moet nemen, doe dat dan. Als je zegt dat er naar de Gewone Nederlander geluisterd moet worden, doe dat dan. Ze zijn dit keer niet aan het rommelen of aan het pruttelen, ze geven een heel duidelijke opdracht, met meer dan 400.000 handtekeningen. Die bij voorbaat, voordat er überhaupt gestemd is, naast je neerleggen zonder uitleg of antwoord, is het meest hooghartige en arrogante wat we in tijden van een politicus hebben gehoord. En dat zegt wat.
Als er in schoolboeken aandacht wordt besteed aan de kloof tussen burger en de overheid, mag daar wat mij betreft een foto van Buma bij. Het is pijnlijk duidelijk. De zorgen van de Gewone Nederlander boeien Buma geen biet. Het gaat Buma om sómmige zorgen van sómmige Nederlanders, en alleen als het hem uitkomt.
Lees hier de onbedoelde aan HP/De Tijd gedeelde mening van de AIVD over de sleepwet.
