Zoekresultaten overzicht

Dus het was Geelhoed. De secretaris-generaal van het departement verried zijn eigen minister. Kwist twijfelde er niet meer aan. De val die hij op instigatie van zijn secretaresse José voor hem had gezet, was dichtgeklapt. Vertrouwelijke informatie waarover alleen hij [...]

Zodra Ernest Kwist terug was in Den Haag, belegde hij een persconferentie. Het nieuwsbericht dat hij zich had ziek gemeld om op wintersportvakantie te gaan, was inmiddels door verschillende dagbladen overgenomen. Het was uitgegroeid tot een heus relletje. Er werden venijnige[...]

Kwist was moe. Hij was meer dan moe. Zodra hij was aangekomen in het dorpje in de Italiaanse Alpen dat zijn vrouw had uitgekozen voor een korte wintersportvakantie, werd hij overvallen door een intense, verlammende vermoeidheid. “Dat komt door de frisse lucht,” h[...]

Hoewel iedereen het al maanden had zien aankomen, kwam de beslissing toch nog onverwacht. Job Cohen trad terug als partijleider van de PvdA. Aanvankelijk werd het nieuws binnen de coalitie onthaald als een overwinning. Maar dat gevoel van triomf ebde al snel weg. Cohen was e[...]

In de week dat de dooi intrad en achter de schermen de voorbereidingen werden getroffen voor de tussenformatie, waarbij de coalitiepartijen opnieuw met hun gedoogpartner zouden gaan onderhandelen over de extra bezuinigingen die onafwendbaar werden geacht, werd het nieuws ove[...]

Het was een gevaarlijk dubbelspel. Kwist besefte dat terdege. En tegelijkertijd bezorgden die woorden ‘gevaarlijk dubbelspel’ hem een glimlach op het gezicht. Hij keek naar zichzelf in de spiegel. Die glimlach kon ook worden geïnterpreteerd als een vervaarli[...]

Februari kwam met vorst en zware sneeuwval. Het blad van de maandkalender was nog niet omgeslagen of de lang uitgestelde winter viel over het land alsof hij al het zachte weer van december en januari in één week wilde compenseren voor de statistieken. Er werd n[...]

Zoals Kwist had verwacht, had het partijcongres van het CDA geen verrassingen opgeleverd. De conclusies van het Strategisch Beraad waren in hun samenhang natuurlijk een stuk milder en een stuk bleker dan menigeen had gevreesd of gehoopt op grond van die paar saillante punten[...]

In de week in de aanloop naar de presentatie van de conclusies van het Strategisch Beraad en het partijcongres van de dag erna hield Maxime Verhagen zich opvallend stil. Er was volop media-aandacht voor de nieuwe koers van het CDA en voor alle mogelijke kandidaten voor het p[...]

“Nou, Ernest. Gefeliciteerd. Dat ging gemakkelijker dan gedacht.”Minister Kwist had de top van zijn departement teruggeroepen van reces voor crisisberaad. Zij waren zijn belangrijkste adviseurs. Zij waren welbeschouwd zijn enige adviseurs. En zeker sinds hij hun [...]

Het leek eerder op een bevel dan op een uitnodiging. Toen hij naar beneden kwam voor het kerstontbijt lag er een enveloppe op zijn bord. “Wat is dat?” vroeg Kwist.Zijn vrouw zette het kerstbrood op tafel en de kerstbotervloot met roomboter. “Je kerstcadeau,[...]

Het was een gekoesterde traditie op zijn departement. De kerstbrunch. Al weken van tevoren had niemand het nog ergens anders over. Op de laatste vrijdag voor het begin van het kerstreces werd de grote vergaderzaal versierd door de jongens van de postkamer. En iedereen nam wa[...]

Ze hadden afgesproken op een geheime locatie buiten Den Haag. Het zou niet verstandig zijn om in elkaars gezelschap gezien te worden. De ontmoeting vond plaats op initiatief van Ernest Kwist.

Wat flik je me nou, Kwist? Kom dat maar eens even uitleggen. Op mijn departement. En wel onmiddellijk.”“Ik zit in een overleg. Ik kom straks na de lunch wel even bij je langs, Maxime.”“Wie denk je wel dat je bent? Onmiddellijk, zeg ik. Begrepen?&rdquo[...]

Het was de hele dag niet licht geweest. Ernest Kwist hield van de melancholie van november. De treurige onbestemdheid van de maand sloot naadloos aan bij zijn gebruikelijke gemoedstoestand. Hij reed over de A28 naar het noorden, wat zijn novembergevoel nog versterkte. Hij ha[...]