Spring naar de content

Theo van Gogh: ‘Wat is er mis met geitenneuker?’

HP/De Tijd was een van de vele bladen waar Theo van Gogh voor schreef en met ruzie vertrok. Vijf jaar na zijn dood laten we hem nog één keer aan het woord. Daarom deze week in HP/De Tijd een reprise van vrijmoedige interviews uit 1991, 1999 en 2003, plus zijn mooiste column, over het vaderschap, uit 1993. Elke week op de website plaatsen we één volledig artikel uit HP/De Tijd. Deze keer het interview met Theo van Gogh uit 2003. “Ik zie helemaal niets in integratie.”

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

In columns en op je site ga je flink tekeer tegen de islam. In de dramaserie ‘Najib & Julia’ (uit 2002) ben je tamelijk mild. Heb je je ingehouden?
“Nee, want ik had me voorgenomen dat het drama moest zijn en geen politiek pamflet. De serie is vooral een portret van een puberliefde. En net als in het oorspronkelijke Romeo & Julia-verhaal van Shakespeare zijn de twee familieclans tegen de liefde van het jonge stel. Samen met scenarioschrijver Justus van Oel heb ik recht uit mijn hart een dramaserie willen maken waarin je een eerlijk beeld ziet van beide milieus.”

Zou een dramaserie met echt harde standpunten over de islam en de multiculturele samenleving mogelijk zijn geweest?
“Nee. Als je de kennelijke opluchting zag waarmee de dood van Fortuyn werd begroet in dit land, dan weet je al genoeg. Het gekke is: een serie met harde standpunten over de islam zou niet op TV mogen in dit land, terwijl voor een antichristelijke serie altijd wel een omroep te vinden zou zijn.”

Toch geef je in ‘Najib & Julia’ geen vrolijk beeld van het Marokkaanse milieu.
“Ook niet van het Nederlandse. Maar goed, je ziet inderdaad een Marokkaanse vader voor de TV zitten die zegt dat de Nederlandse nieuwsvoorziening in handen is van de joden. Zo wordt in brede Marokkaanse kringen gedacht.”

Er ligt nogal wat nadruk op de hypocrisie in het Marokkaanse milieu.
“Ja, een hypocriete Marokkaanse vader die als een fossiel uit het stenen tijdperk Koranteksten reciteert of zijn dochter kaalknipt als ze niet wil worden uitgehuwelijkt. En daarbij komt dat niemand in de familie zich afvraagt waar het vele geld vandaan komt. Dat blijkt dus uit de drugshandel te komen. De hypocrisie is overheersend bij Marokkanen en heeft een verlammende invloed.”

Waar leid je dat uit af?
“Ze hebben het in die cultuur altijd over respect. Het gaat niet zozeer om daden, maar om bedoelingen; als die goed zijn, is het vaak al oké. Alle penozefiguren die ik ben tegengekomen, hadden het ook altijd over respect. Het woord ‘respect’ wordt meestal gebruikt door mensen die totaal geen respect hebben voor anderen. Dat zie je ook in mijn serie. Dan zegt iemand: hé, wel even respect voor de Koran, daar mag je niet mee spotten, hoor. Maar als je leest wat er in de Koran allemaal staat over andersdenkenden, dan denk je toch: sodemieter op met je respect.”

Dus volgens jou wordt het woord ‘respect’ door moslims misbruikt?
“Ja, vooral om bij ons tolerantie af te dwingen voor allerlei fanatiekelingen met hun achterlijke ideeën. Begrijpen wij iets niet van hun cultuur, dan is het meteen: jullie hebben geen respect. Trouwens door daarop te focussen, zien we een heel grote groep redelijke moslims over het hoofd. Die wil ik graag de hand reiken; daarom stem ik op Hirsi Ali. Maar ik hoef toch ook niet de hele dag te roepen dat ik respect heb voor onze Staphorster vleugel. Dus waarom moeten we dan voortdurend in dialoog met al die fanatieke en agressieve exemplaren bij wie zelf vaak elk respect afwezig is?”

Hoop je dat Marokkanen gaan kijken naar ‘Najib & Julia’?
“We hebben zelfs een schoolproject opgezet om ze te bereiken. Maar ja, in de openingsscène wordt al geneukt, zie je een Marokkaanse jongen onderliggen, en in het volgend deel trekt hij zich af. Dat zijn natuurlijk taboezaken in het Marokkaanse milieu.”

Misschien heeft jouw serie een bevrijdende invloed.
“Die illusie heb ik absoluut niet. Mijn serie zal bij Marokkanen juist ontvangen worden als een typisch voorbeeld van westerse decadentie. Die zullen thuis zeggen: zie je wel, dit is het bewijs dat alle Nederlandse vrouwen hoeren zijn.”

Hoe zou deze serie in het thuisland Marokko bekeken worden?
“Toevallig zijn we druk bezig hem daar te verkopen. Ik ben ontzettend benieuwd hoe ze reageren in de grote steden als Casablanca. Mijn idee is dat ze enorm zullen lachen als ze zien welke Berbers wij hier hebben gekregen. Ze zullen zeggen: haha, wij hebben jullie lekker onze Staphorsters in de maag gesplitst.”

Tussen Najib & Julia loopt het slecht af; hoe zie jij de multiculturele liefde in de werkelijkheid?
“De vermenging tussen allochtoon en autochtoon zal veel langer duren dan iedereen het graag voorstelt. Marokkaanse meisjes mogen het niet en Marokkaanse jongens willen het niet. Ja, voor het huwelijk neuken ze zich een slag in de rondte met Nederlandse meisjes. Dat zijn in hun ogen toch maar hoeren, nietwaar? Daarna trouwen ze keurig met een meisje uit Berberland. Zo’n meisje wordt op haar 21ste uit het Rifgebergte gehaald en moet dan hier op een flatje gezellig gaan zitten integreren. Ik zie helemaal niets in integratie. Kijk naar Amerika, het grote voorbeeld, daar hebben joden, Ieren, Koreanen, etcetera, toch ook generaties lang in gescheiden milieus geleefd. Maar ja, politici die voor de multiculti-samenleving zijn, vinden het heel erg als je dit allemaal zegt. Terwijl ze zich beter zorgen kunnen maken over andere zaken.”

Zoals?
“Nou, bijvoorbeeld dat er hier ten aanzien van de islam geen vrijheid van meningsuiting heerst. Stel dat je zoals Gerard Reve in 1966 met God deed, Allah zou voorstellen als een ezel en zou opschrijven dat je hem van achter zou begeren. Ik vraag me af of je dan, net als Reve toen, vrijgesproken zou worden door een rechter. De vraag is of je het er überhaupt levend vanaf zou brengen. De schrijver Hafid Bouazza gaat op dit moment enorm tekeer tegen de achterlijkheid van de islam en de minachting van Marokkanen voor Nederlanders. Ik hoop het niet, maar ik vrees dat hij dat binnenkort moet bekopen met een fataal ongeluk. Er heerst een cultuur die voortdurend tegen de westerse normen en waarden is gericht en het opneemt voor de agressie en achterlijkheid van de islam. Dat zit me heel erg dwars.”

Wordt je zelf wel eens bedreigd?
“Heel vaak. Telefonisch, schriftelijk, om nog maar te zwijgen van al die klachten bij discriminatiemeldpunten. Laatst kreeg ik weer ene Achmed aan de lijn, die riep: ‘Jij, discrimineren.’ Ik vroeg: ‘Achmed, hoe lang woon je al hier?’ Veertien jaar dus en nog steeds kon hij dat korte zinnetje niet in fatsoenlijk Nederlands uitspreken. Maar ja, omdat Marokkanen blijkbaar tweederangsburgers zijn die niet voor zichzelf kunnen opkomen, zijn Nederlandse welzijnswerkers voortdurend bereid om je voor de rechter te slepen.”

Denk je dat je met jouw standpunten nog serieus wordt genomen?
“In het geheel niet. Maar ik heb tegenwoordig fijn mijn eigen website met zo’n 20.000 lezers per week. Meer dus dan De Groene Amsterdammer.”

In je website-columns noem je moslims geitenneukers, imams heten geteisem uit Allah’s riolen, noem maar op. Draagt dit gescheld bij tot de oplossing van de problematiek?
“Waarom zou ik een moslim niet mogen uitmaken voor geitenneuker? Ten eerste heeft geestelijk leider Khomeini ooit zelf geschreven dat als de vrouw ongesteld is, de man een geit mag nemen. Ten tweede, op straat worden Nederlandse vrouwen toch ook voortdurend voor hoer uitgescholden door Marokkanen? Moeten wij dat wel pikken? Wat is dat voor een rare vorm van tolerantie? Gelukkig mag er sinds 11 september meer worden gezegd. Het zal tijd worden na de Roger van Boxtels en Ed van Thijnen die zelfs de criminaliteitscijfers van allochtonen verdonkeremaanden.”

Gaat het jou niet vooral om het kwetsen of amuseren?
“Absoluut, ik doe het om de mensheid te amuseren en te kwetsen, graag in die volgorde.”