Spring naar de content

Scheidslijn tussen links en rechts zichtbaar in kritieken op Kluun-film

Het succes blijft lectuurscribent Kluun toelachen: van zijn boekje Komt een vrouw bij de dokter zijn inmiddels meer dan één miljoen exemplaren verkocht en ook de door Reinout Oerlemans geregisseerde filmversie van zijn kip met gouden eitjes lijkt succesvol te zijn. Maar onder de nationale filmrecensenten zijn de meningen over Komt Een Vrouw Bij De Dokter verdeeld. Opvallend is dat vooral de wat linksere media een stuk negatiever over deze film zijn dan de rechtse vakbroeders. Een overzichtje.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Gratis OV-blad Sp!ts vindt de film “geslaagd”. Recensent Willem Schouten: “De scepsis kan overboord worden gegooid: tv-producent, presentator en voormalig acteur Reinout Oerlemans kan óók films maken. Zijn debuut Komt Een Vrouw Bij De Dokter – dat roemruchte verhaal over een man die zich verliest in overspel als zijn vrouw kanker krijgt – overtuigt op veel fronten. […] deze verfilming is geslaagd. Oerlemans heeft flair, haalt het beste uit zijn acteurs en leverde een debuut af dat barst van het zelfvertrouwen.”

In het treinfoldertje Metro is verslaggeefster Merike Woning (de enige vrouwelijke recensent uit dit rijtje) zó enthousiast over de film dat de superlatieven gewoon niet meer aan te slepen zijn: “Oerlemans pakte het boek bij de kladden en trok alles uit de kast om er een visueel spektakel van te maken. Geweldige acteurs, mooi camerawerk, opzwepende muziek en een goed scenario.”

Bij de Volkskrant zijn ze, zoals gewoonlijk, nogal van het zure. Alhoewel Bor Beekman de film als altijd correct en duidelijk beargumenteerd fileert: “Precies daar had de voice over mogen ophouden. Maar dat gebeurt niet. De stem van Stijn zal de hele film lang bruggetjes slaan tussen scènes, en voorkauwen wat we al zien, of wat al overduidelijk was. ‘We genoten tegen de klippen op’, zegt Stijn, en we zien Atsma en Van Houten hun best doen om te acteren dat ze in een of ander buitenland tegen de klippen op genieten, in acht aan elkaar geplakte fragmenten. […] Maar de liefde van Stijn overwint. Dat is dan weer moeilijker te geloven.”

Echt hilarisch is de recensie van NRC Handelsblad-criticus André Waardenburg. Alleen de titel al (In Kluunfilm overschreeuwt narcisme leed) moet een glimlach op het gezicht van mening Kluun-hater toveren en ook de cynische recensietekst is vervolgens een waar genot: “Dat Oerlemans beter is in het neerzetten van Stijns ongelimiteerde narcisme dan in de ziekenhuisscènes maakt het er niet beter op. […] Oerlemans moet dit gebrek aan gevoel in de montage gemerkt hebben, want hij probeert het op te lossen met een muziekscore die vrijwel de gehele film door weinig subtiel inspeelt op de emoties van de toeschouwer. Er is geen ontkomen aan het pianogepingel en de desolate trompetklanken. […] De veel gemaakte vergelijkingen met boek en verfilming van Jan Wolkers’ Turks Fruit vallen in het nadeel uit van Komt een vrouw bij de dokter. Er zijn overeenkomsten – veel seks, een slepende ziekte en dood – maar elke diepgang ontbreekt hier. […] Dat de verfilming van Komt een vrouw bij de dokter niet helemaal onmenselijk wordt, komt door de acteurs.”

De Telegraaf, de meest rechtse onder de bladen, lijkt bij monde van Eric Koch erg ingenomen met de cinematografische prestatie van Oerlemans. Ook hier weer lekker vette adjectieven, en veren in de kont van Reinout Oerlemans. Koch: “Oerlemans maakt met Komt een vrouw bij de dokter een imponerend regiedebuut. […] Oerlemans toont de intuïtie van een echte cineast. Als een geboren verteller volgt hij zijn personages van dichtbij, neemt hij op de goede momenten afstand en kiest hij telkens de juiste toon. […] Komt een vrouw bij de dokter kon nauwelijks beter worden verbeeld dan Reinout Oerlemans en zijn geïnspireerde ploeg nu hebben gedaan.”

André Nientied, filmrecensieveteraan voor Revu en Nu.nl, heeft in Revu weinig woorden nodig. Negatief is hij in elk geval niet: “Reinout Oerlemans geeft met zijn regiedebuut de sceptici het nakijken. […] Komt Een Vrouw Bij De Dokter is weliswaar geen Simon, maar Oerlemans raakt de juiste toon met los camerawerk en een cast die tot in de kleinste bijrollen (Sacha Bulthuis in haar laatste rol) perfect is.”

Maar op Nu.nl gaat Nientied nog een stapje verder: Carice van Houten gaat volgens hem “op zijn minst een Gouden Kalf nominatie aan deze film opverhouden”. Plus over de top bonusfinale: “Komt Een Vrouw verdient als film een net zo’n groot publiek als het boek.”

De Pers tenslotte lijkt het gewoon niet te weten. Eigenlijk worden alleen de acteerprestaties van Barry Atsma (“de Nederlandse Ben Affleck”) en Carice van Houten op nogal raadselachtoge wijze besproken door Dirk Koppes “Komt een vrouw bij de Dokter is door Carice veranderd van een mannenboek in een vrouwenfilm”. Of Koppes dit nu sarcastisch bedoelt blijft onduidelijk.

Tot zover ons overzicht. Uw eigen recensie verwachten wij in de comments.

Onderwerpen