Plagiaat: wie gelooft Adriaan van Dis nog?
Toen Van Dis begon in te zien dat hij ondanks 'zestien jaar belezenheid over Zuid-Afrika' en 'gesprekken met honderden mensen' geen kans zag op eigen kracht een bescheiden reisverhaal te schrijven, besloot hij ter aanvulling te gaan overschrijven.
Als bron lag het boek van Vincent Crapanzano, Waiting: The Whites of South Africa (1985), het meest voor de hand. De Amerikaanse antropoloog beoogde met zijn studie over een dorp nabij Kaapstad hetzelfde wat Van Dis met zijn reis door Karoo wilde doen: een besloten blanke gemeenschap tot leven brengen door de leden uitvoerig aan het woord te laten. Ik vermoed zelfs dat Crapanzano's boek Van Dis tot zijn reis heeft geïnspireerd. In Waiting, zegt de flaptekst, heeft de auteur een dorp ' recreated for us as a novelist might the richness and complexity of its particular social reality (—)' .' As a novelist: was dat niet wat Van Dis voor ogen stond?
Het boek van Crapanzano is bij verschijnen ook in Nederland opgemerkt. Het lag in de boekhandel en het werd door Jan Stoof gerecenseerd in Vrij Nederland van 5 oktober 1985. Ik las er stukken uit en gebruikte het in mijn Een kwestie van overleven: Notities over Zuid-Afrika.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
