Heren en hazen
'Woerd eruit, prachtig schot!' Op landgoed Sterkenburg is de jacht nog onderdeel van een adellijke traditie, overgebracht van generatie op generatie. Een dag in de wereld van partout en tiro, kok en bul.
Het is een koude ochtend, een erg koude ochtend, waterkoud. Vannacht heeft het niet gevroren en de lucht is zwaar en donker van de dreigende regen. Achter het camouflagescherm staat de hondenman te stampen en in zijn handen te blazen, zijn Drentse patrijs aan zijn voeten.
In de verte komen de drijvers aangelopen, ruim vijftien in getal, in een rechte lijn over de hele breedte van het weiland. De eerste haas rent over het veld, met grote sprongen, te ver voor de schutters. Het is een slimme haas, hij heeft in de gaten dat het gevaar aan de rechterzijde van het veld schuilt, en hij keert om en slaat naar achteren. De drijvers joelen, maar een haas die eenmaal is omgedraaid, ontsnapt bijna altijd. Hij maakt een scherpe bocht naar links, een bocht naar rechts, vindt een gaatje tussen twee mannen en rent in de richting van de rivier. "Die is vrij," zegt de hondenman en hij blaast nog eens in zijn handen.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
