Spring naar de content
bron: anp

De hemel volgens Jan Rot

“Een dooie duif op straat en dertig auto’s eroverheen. Dat is het leven na de dood. Na een tijdje zie je er niets meer van. Nee, ik geloof niet in de hemel. Ik vind het allemaal erg overdone – dat heb ik van kinds af aan al gevonden."

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Stijn Aerden

“Natuurlijk, ik mag best graag een beetje dromen en fantaseren over wat er allemaal kan gebeuren, en ik loop ook weleens rond met het gevoel van ‘altijd geld en altijd vrij’. Of ik stel me een hemelse plek voor waar de vitrage zachtjes wappert in de wind en een jongen die eeuwig van je houdt visjes bakt. Met muziek van Mahler op de achtergrond. M<aar zo’n moment is juist mooi omdat je weet dat het ook weer afloopt. Dat lijkt me zo vervelend van die hemel. Ik wil best een half uur op de tamboerijn slaan om de heer te dienen, maar veel langer houd ik dat niet vol. Eeuwig geluk – ik vind een half uur al veel."

Jan Rot, muzikant: “Mijn ouders waren lieve progressieve christenen. ‘Opgaan in heerlijkheid’, dat riep mijn moeder altijd als het over de hemel ging. Het was daar zó mooi, daar konden we ons geen voorstelling van maken. ‘In de armen van haar Heer’, stond ook op haar overlijdensbericht. Zij geloofde dat."

Paywall

Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.

Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.

Kies een lidmaatschap

Onderwerpen