Goede gesprekken
Op latere leeftijd zijn de conversaties korter maar niet slechter.
Mijn werkkamer geeft aan de overkant van de binnentuin uitzicht op huizen met een gedurig wisselende populatie. Van gewone mensen tot leegstand tot studenten/kraakwachten tot kantoorpersoneel. Alle bewoners hebben zo hun interessante gedragingen om vanaf de overkant te volgen, maar
de studenten wekten wel een speciaal gevoel van nostalgie op. Zij voerden niets uit, behalve de hele dag praten. Zat er iemand in een kamer een boek te lezen, kwam er een ander binnen, soms nog iemand, en dan begon het gesprek. Urenlang! ’s Avonds zaten diezelfde types op het dakterras, kratje bier erbij, en de conversatie ging weer voort. Alsof ze elkaar niet de hele dag al hadden gesproken! Waar kunnen ze het in hemelsnaam zo lang over hebben?, vraagt de toeschouwer zich af, maar die sfeer van eindeloos rondhangen zonder iets bijzonders om handen te hebben, kan ik me van bepaalde periodes goed herinneren.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
