De mannen van de leuke stukjes
Ze voeden het hongerige volk met verhalen over de pijntjes van Arjen Robben en de opmerkelijke keuzes van Marco van Basten. Veel dieper gaat het eigenlijk nooit. Kan dat ook niet in de voetballerij, of zijn voetbalverslaggevers liever lui dan moe? ‘Veel voetbaljournalisten kunnen niet betrouwbaar worden geacht.’
Het is telkens weer een deerniswekkend gezicht: mannen van middelbare leeftijd in slobberige spijkerbroeken die van achter een lint vraagjes mogen stellen aan Klaas Jan Huntelaar. De 24-jarige miljonair antwoordt in zo nietszeggend mogelijke bewoordingen (“Als je de kansen niet benut, blijf je achter de feiten aanlopen”) en weet dat de verslaggevers na afloop nog oprecht gemeend dankjewel zullen zeggen ook. Want met die paar flutquotes zijn hun stukjes en itempjes rond. Op naar de volgende wedstrijd.
Afgezien van die vernederende exercities in de mixed zone hebben voetbalverslaggevers lang geen slechte baan. Ze reizen heel wat af en zitten op de beste plekken in de mooiste stadions. Met elkaar hebben ze het reuze gezellig, want na gedane zaken pakken ze graag samen een borrel. En het allermooiste van hun vak is: het volk vreet hun producties. Vooral nu, tijdens een evenement als het EK in Zwitserland en Oostenrijk, als heel Nederland drie weken met de neus tegen de beeldbuis gedrukt zit.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
