Spookhuis met gebreken
Horrorfilms verschijnen met enige regelmaat in de Nederlandse bioscopen. Maar horrorfilms met een huis de hoofdrol zijn schaarser. De laatste die ik mij kan herinneren, waren (de remakes van) The Grudge en The Amityville Horror uit respectievelijk 2004 en 2005. Sindsdien kwamen tal van goede – vooral op Japanse leest geschoeide – horrorfilms uit, allemaal zonder spookhuis. Maar nu is er The Haunting in Connecticut. Helaas is het spookhuis hierin nogal bouwvallig.
De tiener Matt Campbell (Kyle Gallner) moet een experimentele behandeling tegen kanker ondergaan in een ziekenhuis in Connecticut. Maar het lange reizen van en naar het ziekenhuis blijkt te zwaar voor de tiener. Samen met zijn moeder komt hij vaak pas in het holst van de nacht weer thuis. De familie Campbell besluit een huis in de omgeving van het hospitaal te huren.
Wanneer moeder Sara (Virginia Madsen) tegen een oud, verlaten Victoriaans huis aan loopt, vermoedt zij nog niets. Zelfs niet wanneer blijkt dat het voor een prikkie te huur is. De godvrezende vrouw wil wel van de verhuurder weten wat het addertje onder het gras is. “Het huis heeft een geschiedenis,” zegt die. Kenners van het genre weten dan natuurlijk allang wat de kijker te wachten staat. Wegwezen! Maar de eigenwijze familie besluit het huis te betrekken, met alle gevolgen van dien.
De woning blijkt namelijk in het verleden dienst te hebben gedaan als uitvaartcentrum en onderkomen voor ijzingwekkende seances. Niet geheel toevallig is het zoon Matt die dat ontdekt. Hij kiest namelijk de kelder van het huis als zijn slaapkamer. En ach, dat die deur met zwart glas met geen mogelijkheid open te krijgen is, boeit de tiener niet zo. Wanneer hij vreemde dingen hoort en ziet, wijt zijn omgeving dat aan de bijwerkingen van zijn behandeling.
Tot zover lijken alle ingrediënten aanwezig om lekker 102 minuten te griezelen. Ware het niet dat debuterend regisseur Peter Cornwell en scenaristen Adam Simon en Tim Metcalfe maar niet kunnen kiezen tussen gezinsdrama of echte horror, en blijven hinken op twee gedachten. Natuurlijk bevat de film de verplichte horrorfoefjes, maar de schrikmomenten zijn voorspelbaar en slecht gedoseerd. Daarnaast lijdt de film ook nog eens onder compleet onnodige verhaallijnen. Zo worstelt vader Peter (Martin Donovan) met een drankverslaving. Wat dat precies toevoegt aan het verhaal, ontgaat mij geheel.
Wanneer ook de cast nog eens niet op orde is, houdt het helemaal op. Er is bijvoorbeeld geen moment sprake van chemie tussen Madsen en Donovan. Als getrouwd stel komt het duo dan ook volstrekt niet geloofwaardig over. En hoe minder gezegd over Kyle Gallner als doodzieke zoon, hoe beter. Waar de familie Campbell alle signalen in de wind sloeg, neemt de lezer de waarschuwingen in dit stukje hopelijk wel ter harte.
Jochem Geerdink
The Haunting in Connecticut.
Regie: Peter Cornwell.
Vanaf 30 april in de bioscoop.
1 Australia (2) – Baz Luhrmann
2 Madagascar 2 (2) – Eric Darnell
3 Quantum of Solace (3) – Marc Forster
4 Mirrors (6) – Alexandre Aja
5 Burn After Reading (4) – Coen Brothers
6 Body of Lies (5) – Ridley Scott
7 RocknRolla (7) – Guy Ritchie
8 Transsiberian (8) – Brad Anderson
9 Eichmann (10) – Robert Young
10 Space Chimps (-) – Kirk de Micco
