Franssen schnabbelkoning?

Via een briefje laat woordvoerder Lammerse weten dat Franssen not amused is. Sterker: genoegdoening eist.

Geachte redactie,

In uw artikel “Bingo!” over de nevenwerkzaamheden van bestuurders en politici d.d. 1 mei 2009 schrijft u over mij het volgende. “Met de werkdruk valt het kennelijk wel mee, want hij houdt tijd over voor 31 nevenfuncties (..)” En: “Toevallig staat Franssen sinds 1996 op de payroll bij Deloitte, in zijn vrije tijd zit hij er in de Raad van Advies.” Dat zijn drie feitelijke onjuistheden in één alinea die ik hier graag even rechtzet.

Zoals de door u aangehaalde Elsevier in februari wel correct meldde, heb ik niet 31 nevenfuncties maar negentien, waarvan elf betaald. Verder heb ik mijn nevenfunctie in de Raad van Advies bij ICS, een adviesmaatschappij van Deloitte en niet het accountantsbedrijf zelf, juist in 2006 opgegeven. Misschien kunt u in het vervolg voor uw feitenonderzoek wat minder zwaar op de knipselkrant leunen?

Jan Franssen,
commissaris van de Koningin in Zuid-Holland

Hoe gaan vervolgens die dingen? Briefje plaatsen en over tot de orde van de dag? De auteur van het artikel, Claudia van Zanten, dacht van niet. Vooral het ‘knipselkrantverwijt’ pikte zij niet. En dus volgde de reactie:

“Franssen schrijft: ‘Zoals de door u aangehaalde Elsevier in februari wel correct meldde, heb ik niet 31 nevenfuncties maar negentien, waarvan elf betaald.’ Parlement.com, doorgaans een betrouwbare website, meldt dat Franssen 31 nevenfuncties heeft. Ik meld verder nergens in het artikel hoeveel hij er betaald of niet betaald krijgt.
Elsevier meldt in 2005 overigens dit, in tegenstelling tot wat Franssen schrijft in zijn brief: met dat aantal blijft hij net onder partijgenoot Jan Franssen (53), commissaris in Zuid-Holland. Die heeft er dertig.

Zijn volgende twee punten: Lokaal Bestuur besteedt aandacht aan bijklussende Commissarissen. De Utrechtse Statenleden Van Bokkem en Bos zien het anders dan Franssen. “Je moet je goed realiseren dat de CdK het boegbeeld van de provincie is. Het is aan de burger eenvoudig niet uit te leggen dat een CdK naast zijn gewone salaris, dat op het niveau van een minister ligt, nog een half of bijna een heel salaris bijverdient,” aldus Van Bokkem. Bovendien is er het gevaar van belangenverstrengeling. CdK Jan Franssen bijvoorbeeld is president-commissaris van Deloitte, dat de boeken van de provincie Zuid-Holland controleert. Franssen vindt dat hij zelf wel kan bepalen of dat verenigbaar is: “Mijn eigen moraal is de toetssteen.”

En op Fiscalisten Online: “Naar nu blijkt zit Franssen, Commissaris van de Koningin (CdK) van Zuid-Holland, al vanaf 1996 in de Raad van Advies (RvA) van Deloitte Consultancy BV. Over de vergoeding die hij daarvoor ontvangt doet Deloitte geen mededelingen.”
Max van Weezel in Vrij Nederland: “Leemhuis werd opgevolgd door partijgenoot Jan Franssen, vertrouweling van VVD-goeroe Hans Wiegel en oud-burgemeester van Zwolle. In 2005 kwam hij in opspraak. Als vertegenwoordiger van Hare Majesteit liet Franssen zich bijstaan door accountantskantoor Deloitte waarvan hij in zijn vrije tijd zelf adviseur was.”
De SP in Zuid-Holland: In 2005 kwam Franssen in opspraak wegens een bijbaan bij accountant Deloitte, die destijds ook accountant van de provincie Zuid-Holland was.

Op Accounting Web: Zijn de banden tussen CdK Franssen en Deloitte te nauw?

Op rePublic: Vragen over intergriteit CdK Jan Franssen. Franssen kwam in 2005 ook in opspraak vanwege zijn nevenfunctie bij Deloitte en bij Stichting Stadion Ontwikkeling Den Haag. Hij had toen dertig bijbanen.

Op het weblog van Toine van Bergen: Een schokkender voorbeeld is dat Franssen al sinds 1996 Voorzitter van de Raad van Advies van ICS bij accountantskantoor Deloitte is. Deloitte is sinds 2003 de huisaccountant van de provincie Zuid-Holland en in 2004 ook de accountant van het Inter Provinciaal Overleg (IPO) waar Franssen ook de voorzitter van is.

En tenslotte Wikipedia: In 2005 kwam Franssen tijdelijk in opspraak toen bleek dat hij als commissaris opdrachten in accountancy heeft verleend aan Deloitte, waar hij zelf betaald adviseur is. Dat was echter geen beletsel voor zijn herbenoeming in 2006 als commissaris van de Koningin. Hij is tevens voorzitter van het Interprovinciaal Overleg (IPO), dat de belangen van de twaalf provincies behartigt.

Kortom: als Franssen gelijk heeft, staat het door alles en iedereen verkeerd genoteerd. Over het ICS: dat is echt een onderdeel van het bedrijf Deloitte.”

Voor Franssen is deze opsomming geen reden zijn verzoek het briefje te plaatsen in te trekken. Zijn woordvoerder:

“Kennelijk moeten we wat meer uit de kast trekken, hierbij een nieuwe poging.

Op de eerste plaats vindt u hier het cv van Jan Franssen op onze website. U telt daarop 20 nevenfuncties, één is inmiddels ook opgehouden (NBTC). Maakt dus 19. Dat heeft Elsevier ook correct weergegeven in februari van dit jaar (Elsevier heeft dan ook alle online-cv´s van cdK´s geraadpleegd voor het onderzoek). Op het cv kunt u ook lezen hoe lang de vorige nevenfuncties hebben geduurd. Die van Deloitte (1995-2006) bijvoorbeeld is ook terug te vinden.

U kunt natuurlijk allerlei bronnen raadplegen op internet maar het behoeft hier geen betoog dat het online-cv van Jan Franssen zelf de meest geëigende en betrouwbare bron is. Met de bron Parlement.com hebben wij niets te maken. Hoe zou Parlement.com immers moeten weten wanneer nevenfuncties ophouden te bestaan? Wij geven het niet door. Hoeven we niet, voelen we ons ook niet toe verplicht. Dat deze bron betrouwbaar is komt dan ook geheel voor rekening van uw verslaggeefster.

Over het andere punt kunnen we heel kort zijn. Er is inderdaad veel over geschreven, en ja, Jan Franssen kwam in 2005 in opspraak hiermee. Maar u schrijft dat die nevenfunctie nog steeds bestaat, en beroept u daarbij op oude internetpublicaties uit die tijd. Feit is: Jan Franssen heeft een jaar na die publiciteit deze nevenfunctie opgezegd (zie ook cv).

Verder ontkennen wij ook niet dat ICS een onderdeel was van Deloitte, zoals mevrouw Van Zanten opschrijft. Maar Jan Franssen zat niet in de Raad van Advies van de holding maar van een dochtermaatschappij. Overigens is dat in veel internetpublicaties wel goed overgenomen. Dus waarom doet HP De Tijd dit dan niet?

Wij gaan ervan uit dat bovenstaande genoeg is om de ingezonden brief te plaatsen en dat HP De Tijd de moed heeft haar fouten ruiterlijk toe te geven. Het gaat ons er ook om dat dit soort fouten niet tot in lengte van dagen gekopieerd (blijven) worden.”

En daar heeft woordvoerder André Lammerse ronduit gelijk. Commissaris van de Koningin Jan Franssen combineert zijn fulltime baan in overheidsdienst van 9925 euro per maand met (bij het ter perse gaan van deze posting) met slechts negentien bijbanen. Twaalf zijn er betaald. Hoe dik vermeldt het cv van Franssen niet.

Welgemeende excuses zijn dus op zijn plaats, zo moedig moeten we zijn.