Bijfestival
Wit licht doet de tenen net niet krommen’ (NRC Handelsblad).
‘Marco Borsato kan beter blijven zingen’ (Algemeen Dagblad).
‘Wit licht ontaardt in kolderieke B-film’ (de Volkskrant).
De Nederlandse recensenten waren afgelopen december niet te spreken over Borsato’s filmdebuut. Vijf maanden en 300.000 bioscoopbezoekers later is de film over Afrikaanse kindsoldaten opgenomen in de selectie van het prestigieuze filmfestival van Cannes, zo meldt Borsato trots op zijn website.
Is hier sprake van een gigantische miskleun van de zure vaderlandse filmpers?
Bor Beekman, auteur van de Volkskrant-recensie, noemt het nu ‘verheugend nieuws’ dat Wit licht Nederland vertegenwoordigt in Cannes, maar benadrukt in een column dat de film is aangepast. Zo is de muziek gesneuveld en zijn de flashbacks verdwenen.
Ab Zagt van het AD blijft bij zijn strenge woorden: “Tamelijk vernederend om je film aan te passen om de Franse keuzeheren te pleasen. Het is bovendien een belediging aan het adres van de mensen die een kaartje hebben gekocht. Had hem dan meteen goed gemaakt!”
Volgens filmrecensent Jac. Goderie moeten we het nieuws van de selectie van Wit licht niet te groot maken. “De film is uitgekozen voor Un Certain Regard, een bíjfestival in Cannes, niet voor het hoofdfestival.”
Zagt voegt daar vilein aan toe: “Een insider vertelde mij dat de selectie meer te maken heeft met het schuldgevoel van de Fransen richting Afrika dan met de kwaliteit van de film.”
