Spring naar de content

Neppunks uit Californië

Deze ‘rockopera’ werd aangekondigd als een meesterwerk. Door een dynamische, progressieve band, die twee decennia geleden begon als een simpel punktrio. En die, terwijl ze vasthouden aan hun wortels, hun eigen grenzen continu verleggen met fantasierijke werken. Toegegeven: de band speelt absoluut als een krachtstation. De teksten zitten vol geestig en poëtisch commentaar op de huidige Amerikaanse samenleving. Het concept en de uitvoering, en in het bijzonder de productie zijn grandioos.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Maar er is een probleem: qua muzikale inhoud is deze plaat puur middelmaat. Als componisten en instrumentalisten schieten de leden van het trio uit de Bay Area tekort. En Billie Joe Armstrong toont niet meer persoonlijkheid dan een tweederangs smartlappenzanger op speedtabletten. Green Day, eigenlijk nooit echte punks, blijven hun aloude zogenaamde punkformule herhalen met de precisie en professionaliteit van een geroutineerde heavymetalband. De manier waarop ze die formule hier en daar even onderbreken met een pompeuze ballad of een oppervlakkige Lennon-imitatie klinkt gecalculeerd. Het ‘meesterwerk’ is gewoon opgeblazen dinosaurusrock, met als enige uitzondering de track Horshoes and Handgranades, een hardrocknummer, dat bevestigt dat Green Day muzikaal gezien op zijn best maar één kunstje kan.

Ivan van Vliet-Herskovits