Passie en bewondering
Tv-kijkers kennen Hugo Borst als zuigende, treiterende voetbalcommentator of als zorgvuldig slordig geschoren sidekick in De Wereld Draait Door. Rotterdam staat vol met billboards waarop zijn cynische hondekop de plaatselijke krant aanbeveelt. De verwachting is dan ook dat hij in Alle ballen op Heintje weer bikkelhard aan het fileren slaat. Maar nee, wat een menslievende, zachtaardige pen. Wat een meester in de beperking. Nu het niet over verwende profs en arrogante trainers gaat, staat Borst mededogen en ontroering in zichzelf toe.
De jonge Borst voetbalt talentloos bij de amateurclub WIA (Wakker in Alles). Zijn team wint niet veel totdat ene Heintje zich meldt, de eerste donkere jongen van de club. Heintje is op driejarige leeftijd uit Suriname naar Nederland gekomen. Vanaf het begin is hij eigenlijk geen teamgenoot, maar een idool. Hij is bescheiden maar gedecideerd, en heeft de bal aan een touwtje. Heintje krijgt veel te verduren vanwege zijn huidskleur. Wordt getrapt en onderuitgehaald op het veld, maar gaat verbeten door. Het team voelt zich ‘onoverwinnelijk’ als Heintje meespeelt.
Jaren later ziet Borst de voormalige ster van WIA in oranje hes tussen de tramrails staan. Hein werkt bij de Rotterdamse Elektrische Trammaatschappij (RET). Hij schopte het nooit tot prof, omdat hij niet luisterde naar zijn ouders, die wilden dat hij zijn school afmaakte. Borst zoekt Hein thuis op en haalt jeugdherinneringen met hem op.
Dan wordt bij Hein kanker geconstateerd. Borst is onder de indruk van hoe waardig en intens Hein van het bestaan geniet, ook als zijn gespierde lijf niet meer wil. Het gaat niet om de triomfen, maar om de diamant die je bent te laten glinsteren door jezelf trouw te blijven. Borst schrijft dat klein, maar toch groots op.
Annemieke Vermeulen
Hugo Borst: Alle ballen op Heintje. Nieuw Amsterdam. €14,95.
Ook verkrijgbaar via www.ako.nl
