Spring naar de content

Bram van Splunteren

Bram van Splunteren (Zaandam, 1952) is programmamaker (momenteel maakt hij Café de Liefde).

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Speedy; vol adrenaline.

Wie zijn uw helden?

Scenarioschrijver Charlie Kaufman (Eternal Sunshine of the Spotless Mind, Being John Malkovich), Bob Dylan, The Black Crowes en ‘The Dude’ uit The Big Lebowski.

Aan wie ergert u zich?

Aan stuurlui aan wal, betweters, recensenten. En ik begrijp niets van Mart Smeets – het grote orakel van de wielersport. Hij doet altijd alsof hij de wielerwijsheid in pacht heeft, maar als hij de kans krijgt het grote dopingvraagstuk aan te pakken, geeft hij niet thuis. Een mooiweervoetballer, dat is hij.

Lijkt u op uw vader?

Nee. Ik wil op de voorgrond treden, hij totaal niet. We hebben beiden wel uithoudingsvermogen.

Wat is uw grootste angst?

Eenzaam sterven.

Wat zijn uw dagdromen?

In Hollywood wonen en scenario’s schrijven.

Bidt u weleens?

Nooit, vroeger moest ik – ik ben gereformeerd opgevoed.

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?

Ik zou willen dat ik erin kon geloven, maar ik zie dat de natuur onverbiddelijk is – die doet wat hij doet.

Bent u aantrekkelijk?

Ik ben een goede luisteraar en doe wat mijn passie is en dat vinden sommige vrouwen aantrekkelijk. Ik vind mezelf wel interessanter dan twintig jaar geleden. Mijn vriendin noemt dat het George Clooney-effect: sommige mannen worden mooier naarmate zij ouder worden.

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?

Mijn vriendin is een paar dagen weg, ik voelde me alleen en toen zij vanmorgen sms’te dat ik met haar nooit alleen ben, kwamen er een paar tranen. Echt gehuild heb ik een jaar of vijf geleden, bij de therapeut; minutenlang omdat we het kregen over mijn moeizame contact met mijn zoon. Dat is ook uitgezonden in mijn egodocumentaire Zijn of azijn.


Sommigen oordeelden dat ik een aandachttrekkende huilebalk was, anderen (vooral vrouwen) vonden het juist mooi dat ik me zo kwetsbaar durfde op te stellen.

Wat is uw definitie van geluk?

In de warme schoot van een gezin bezig zijn met mijn passies.

Waar schaamt u zich voor?

Mijn ongebreidelde egoïsme.

Bent u monogaam?

Ja. Het valt niet altijd mee. Maar ik doe mijn uiterste best.

Lijkt u op uw vrienden?

Nee, ik ben veel zorgelijker. En een beetje manisch – dus het ene moment euforisch en het volgende moment somber. Lastig hoor.

Als u iets aan uzelf zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn?

Minder angst hebben.

Wie is uw grootste liefde?

Momenteel mijn vriendin, die ik heb leren kennen via happyvpro.nl. Ik vind wel dat verliefdheid wordt overschat.

Van wie houdt u het meest?

Wat is dit voor Sophie’s Choice-vraag? Van mijn vriendin, mijn kinderen, mijn ex. En van m’n moeder.

Hoe moedig bent u?

Wel moedig. Ik steek mijn nek uit.

Van wie heeft u het meest geleerd?

Van Amerikaanse scenarioschrijvers: storytelling.

Wat is uw grootste ondeugd?

Internetverslaafd ben ik niet, maar ik moet wel uitkijken.

Wanneer was u het gelukkigst?

Een paar jaar geleden. Ik reed in de auto van Los Angeles naar San Diego, langs de kust, stapte uit, keek naar de woningen op een rots, dacht: hoe zou het zijn om daar te wonen, en werd toen even heel gelukkig.

Welke eigenschap waardeert u in een man?

Kwetsbaar opstellen: dat doen niet zoveel mannen.

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?


Wat voor vrouw bedoel je? Die je net kent? Of die al jaren in je leven is? Beide? De eerste: verleiding. De tweede: onvoorwaardelijke trouw.

Hoe ontspant u zich?

Tennis, lekker eten (Thais, mijn vriendin die kookt), rockmuziek uit de jaren zeventig (van Led Zeppelin tot Little Feat).

Wat is uw grootste mislukking?

Er zijn geen mislukkingen, alleen maar tegenslagen. Een tegenslag was dat ik niet bij de VPRO in vaste dienst ben gebleven. Ik ben daar weggepest door Daniëlle Lunenborg.

Gelooft u in God?

Nee, ik ben bang dat er niets is. Ik zoek wel troost, maar vind dat in de liefde of in mijn werk.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Aan mijn auto – de plek waar ik mezelf kan zijn.

Welk leed heeft u anderen berokkend?

Door weg te gaan bij de moeder van mijn kinderen heb ik haar en mijn dochter en zoon veel pijn gedaan.

Wat is de beste plek om te wonen?

In een ruim appartement met vrij uitzicht op het IJ. Waar ik nu woon dus.

Wie hoopt u nooit meer terug te zien?

Hans Beerekamp van de NRC; hij blijft me maar stalken met heel nare stukken over me.

Hoe is ongeluk te vermijden?

Niet, maar door positief te blijven kom je een eind.

Wat is uw devies?

Geef nooit op.

Onderwerpen