Huur een dochter
Kinderen willen graag dat de levenskwaliteit van hun bejaarde ouders hoog blijft. Op de zorg kunnen ze niet vertrouwen, en – met een druk eigen leven – kunnen ze die zorg niet zelf op zich nemen. Oplossing: huur een dochter. “Waarom zou ik me schuldig voelen? Nu heb ik tenminste ook weer een leven.”
Bij Simone Gottschalk (61) was de koek op een gegeven moment gewoon op. “Ik heb jaren met alle liefde voor mijn vader, mijn schoonmoeder en mijn moeder gezorgd. De eerste twee zijn inmiddels overleden, maar mijn moeder van 92 leeft nog. Toen zij vier jaar geleden ziek werd, kon ik het niet meer aan. Het was zo’n ontzettend zware last. Het was laveren tussen vijf kleinkinderen, mijn moeder en mijn man. Het heeft me bijna mijn huwelijk gekost.” Via via kwam Gottschalk bij Senioren Service Plan van Simona Wagner terecht – een zorgbureau dat begeleiding biedt voor ouderen in Amsterdam en ‘t Gooi. Wagner begon met het aanbieden van alleen gezelschap, maar door de toenemende vraag bemiddelt haar bureau inmiddels ook in meer uitgebreide zorg.
Zoals voor mevrouw De Vries, de moeder van Simone Gottschalk. Vier ‘hulpdochters’ heeft de nog spraakzame, maar met haar gezondheid tobbende oude dame nu. Ze nemen het grootste deel van haar dochters vroegere taken op zich. Iedere dag tussen één en zeven gaan de dames met mevrouw De Vries boodschappen doen, koken, handwerken, en blokjes om. En wellicht het belangrijkste: de dames bieden een luisterend oor.
Een enorme verlichting voor Simone Gottschalk. “Ik heb me lang schuldig gevoeld over de situatie, maar nu niet meer. Mijn moeder is er blij mee; ze zegt zelfs dat ze de dames als vriendinnen ziet. En nu heb ik tenminste ook weer een leven.”
Gottschalk brengt zelf nog één dag per week door met haar moeder, en ze heeft niet het idee dat haar moeder aan haar gezelschap de voorkeur geeft. “Laatst vroeg ik of ik haar op Tweede Paasdag op zou halen voor het ontbijt, maar dat hoefde niet. Marga kwam al, en dat vindt ze dan even leuk.” Terwijl we een ommetje maken in de prachtige omgeving van het Larense ouderencomplex, beaamt mevrouw De Vries dat de dames een geschenk zijn. “Ik heb een geweldige dochter, maar zij heeft ook een eigen bedrijf. En ik wil niet lastig zijn. Dus komen de andere dames mij gezelschap houden. Het liefst heb ik 24 uur per dag iemand om me heen.”
Lees het hele artikel in de HP/De Tijd van deze week.
