In de veilige Fakkel
Vier weken geleden werden negentien meisjes van twaalf en dertien jaar oud aangerand in het overdekte zwembad de Fakkel in Ridderkerk. Of nou ja, ‘aangerand’, de kwalificaties lopen uiteen van ‘onzedelijke betastingen’ tot ‘lastigvallen’. Tien jongens van dertien tot zestien jaar werden opgepakt. Een paar dagen later gebeurde het opnieuw. Dadertjes in de cel, ouders op de hoogte gebracht, aangifte gedaan, en natuurlijk veel media-aandacht. De boosdoeners hadden een Marokkaanse achtergrond.
Op deze vrijdagmiddag in juli verwijst bijna niets naar de voorvallen. Er hangt een A4’tje met regels op de deur bij de ingang, er lopen extra toezichthouders rond.
Bij binnenkomst stuiteren een paar Hollandse jongens van rond de zestien schreeuwend door de gang. Maar het recreatiebad zelf oogt ronduit idyllisch. Kleine kinderen met zwembandjes om drijven spartelend en proestend in het water, moeders aan de kant relaxen op een plastic stoeltje met een kruiswoordpuzzel. In het wedstrijdbad is het wat onrustiger. Tien autochtone pubers kruipen wild over een groot luchtkussen en maken acrobatische capriolen. “Net een stelletje uitgelaten honden, hè,” grapt Saskia, de blonde badjuffrouw. Voor de vijf badmeesters valt er vandaag weinig te doen. Af en toe moet er ingegrepen worden, maar een klap in de handen of een tik op het raam is al voldoende. Het is rustig. Maar, zegt Saskia, er is hier ‘altijd wel gezeik’. Ze was erbij toen een Marokkaantje zich vergreep aan een meisje. Wat-ie deed? “Het is vooral onder water in de billen knijpen, hè.” Los van wat de jeugdrechter er zo meteen van gaat vinden, mogen de daders de komende vijf jaar niet meer naar binnen bij de Fakkel. Zelf krijgt Saskia weleens opmerkingen naar het hoofd geslingerd. “Dan roepen ze bijvoorbeeld: Hé schatje, kom je ook in het bubbelbad?” Daar moet je volgens Saskia boven staan. “Anders hou je het hier niet vol.”
Op de normaal gesproken drukke maandagavond blijkt dat Saskia niet meer met ons mag praten, beducht als het zwembad is voor slechte publiciteit. Maar het is wederom geen Sodom en Gomorra. Twee blanke tienermeisjes bekijken zichzelf aandachtig in de spiegel en vertellen dat ze zich nooit bedreigd voelen. Er wordt weleens naar ze geknipoogd door mannen van rond de dertig, maar het laat ze onverschillig, zeggen ze.
En verder?
Bij het bubbelbad horen we een mediterraan ogende man tegen twee schaapachtige vriendinnen zeggen: “Als je van elkaar houdt, kun je elkaar toch best een kusje gegeven?” Een Turkse charmeur vraagt of we wat met hem willen gaan drinken, een blanke slungel spuugt in het bad. “Als je een echte pik wil, moet je hierheen komen,” roept iemand als we ons in de kleedkamer verkleden. “Die heb ik al,” gilt een meisje grappend terug. Gelach vult de ruimte. Uiteindelijk blijven het allemaal gewoon pubers.
Simone Dekkers
