Spring naar de content

Trudy Dehue

Trudy Dehue (Den Bosch, 1951) is hoogleraar wetenschapstheorie en -geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zondag is zij Zomergast bij de VPRO. door Martin Bons, foto Jos Lammers

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Gewoon, neutraal. Ik denk niet veel na over mijn stemming.

Wie zijn uw helden?

Alison Lapper, Brits kunstenares. Zij is zwaar gehandicapt en heeft een gezond kind gekregen; hoe zij dapper worstelt met de verzorging van het kind. Marcia Angell, voormalig hoofdredacteur van New England Journal of Medicine. Als eerste van inmiddels een reeks hoofdredacteuren van medische tijdschriften kaartte zij de greep aan van de farmaceutische industrie op het universitaire onderzoek.

Aan wie ergert u zich?

Aan enkele medici die vooral aan hun eigen status werken, onderwijl iedere discussie over door hen gevolgde handelswijzen kortsluitend met een beroep op ‘het belang van de patiënt’.

Lijkt u op uw moeder?

Niet meer. Zij was tot op het laatst doorgaans somber. Ik heb tijdens mijn leven strategieën geleerd om met tegenslag om te gaan: zorgen naast me neerleggen.

Wat is uw grootste angst?

Maatschappelijke desintegratie; de toename van vreemdelingenhaat.

Wat zijn uw dagdromen?

Momenteel gaan die over een huisje op het schitterende Groningse Hoge Land.

Bidt u weleens?

Nooit. Vroeger wel, gedwongen. Ik ben katholiek opgevoed.

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?

Nee. Ik begrijp ook niet wat mensen daarmee bedoelen.

Bent u aantrekkelijk?

Het idee alleen al, dat een mens dat over zichzelf kan zeggen. Wat ik zie als ik in de spiegel kijk? Dat vind ik een vervelende vraag. Een zeven, maar alleen omdat u zo aandringt.

Wat is uw definitie van geluk?

Zo na mijn vijftigste begon het dat ik af en toe heel even de ervaring heb van ‘domweg gelukkig in de Dapperstraat’. De indringende zinsbegoocheling dat alles goed is zoals het is, die ongeveer een seconde duurt.


Waar schaamt u zich voor?

Dat ik ondanks mijn rijbewijs niet durf te rijden.

Bent u monogaam?

Absoluut. Het tegenovergestelde komt niet eens in mij op.

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?

Toen mijn zus Ellen stierf, in augustus 2005.

Lijkt u op uw vrienden?

Vermoedelijk. Veel designerbrillen bijvoorbeeld.

Als u iets aan uzelf zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn?

Dan zou ik diplomatieker zijn als ik me erger, of ik zou me niet meer ergeren. Een stuk meer lichaamslengte, dat lijkt me ook wel wat.

Hoe ontspant u zich?

Films, fietsen, kletsen met vrienden en veel lezen (Erwin Mortier: Godenslaap; Nelleke Noordervliet: Snijpunt; Suzanna Jansen: Het pauperparadijs).

Wie is uw grootste liefde?

Ad Prins, met wie ik getrouwd ben. We leerden elkaar rond ons 35ste jaar kennen op de school van wijsbegeerte in Leusden; het ging daarna vanzelf.

Hoe moedig bent u?

Dat hangt van de situatie af. Ik ben niet bang om heikele kwesties aan te kaarten en verdraag het als mensen dan boos op me worden. Maar ik durf dus geen auto te rijden en ben nog altijd gauw bang in het donker.

Van wie heeft u het meest geleerd?

Van mijn ouders. Het valt me op hoezeer een mens tot in detail dingen blijft doen zoals ouders het voordeden. Bij mij en mijn zussen is de keukenla bijvoorbeeld op identieke wijze onlogisch ingericht.

Wat is uw grootste mislukking?

Mijn pogingen iets moois te maken met mijn handen. Ik heb ooit een opleiding handenarbeid gevolgd, maar ik kan helemaal niet schilderen of tekenen en zelfs niet kleien Wat is uw grootste ondeugd?


Te willen zorgen voor mensen die daar niet van zijn gediend; taken niet uit handen kunnen geven.

Wanneer was u het gelukkigst?

Onlangs zomaar in de Kijk in ‘t Jatstraat in Groningen, naar aanleiding van niets speciaals.

Welke eigenschap waardeert u in een man?

Bedachtzaamheid, zelfrelativering en gevoel voor humor.

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?

Dezelfde als die in een man. Ik geloof niet in een strikte tweedeling in mannen versus vrouwen.

Gelooft u in God?

Nee. Ik heb in een paar jaar kort na elkaar verschillende naaste familieleden verloren; ook toen ging geen van ons in God geloven.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Ik ben heel blij met mijn nieuwe fiets.

Welk leed heeft u anderen berokkend?

De ongewilde aantasting van iemands gevoel van eigenwaarde door verkeerd in te schatten welke grappen mensen waarderen.

Wat is de beste plek om te wonen?

Er is geen beste plek, maar in Nederland geboren zijn is mazzel.

Hoe is ongeluk te vermijden?

Niet. Je kunt wel bijsturen door niet lang te blijven hangen in aangedaan leed.

Wat is uw devies?

Dat het zinloos is om een devies te hebben. Net zoals die van spreekwoorden verandert de geldigheid van deviezen met de situatie.

Onderwerpen