Querido’s brillencollectie 2009

Zoete mond, de nieuwe, vuistdikke roman van Thomas Rosenboom, werd afgelopen donderdag in Amsterdam gepresenteerd, aan de vooravond van de Amsterdamse Uitmarkt. Dat tijdstip was niet toevallig gekozen. De Uitmarkt geldt als de officieuze opening van het nieuwe culturele seizoen. In het voormalige KNSM-gebouw zag de bezoeker een voorproefje van het nieuwe, slagvaardige Querido dat met de VARA een exclusieve deal had gesloten, waarbij de omroep van de presentatie een ledenaanbieding had gemaakt. Het handjevol schrijvers, met hier onder meer Jan van Aken, viel in het niet bij de grote schare VARAgids-lezers. En waarom boeken weggeven als je ze ook kunt verkopen? Boekhandel Linnaeus had het hoogste bod gedaan en was met een mobiel team aanwezig, inclusief twee kasregisters en een draadloos pin-apparaat. Over Adri van der Heijden, die inmiddels deel uitmaakt van De Brilloze Bij, sprak geen mens. Zo’n man kost trouwens alleen maar geld.

Een opmerkelijke gastspreker was Hans Cozijn van het Maritiem Research Instituut in Wageningen. Net als W.F. Hermans laat Rosenboom zijn personages tussen twee sombere buien door technische uitvindingen doen. Bij Hermans is dat de elektriseer-machine en de elektromagnetische rem. In Zoete mond ontdekt een depri tiepje tussen de bedrijven door dat het mogelijk is energie te winnen uit de golfslag op zee. Cozijn bevestigde het wetenschappelijke karakter van die these. Het leverde de schrijver een open doekje op van de VARA-achterban.

Het beste deel werd tot het laatst bewaard, toen steracteur Gijs Scholten van Aschat voorlas uit het eerste hoofdstuk. De prettige dictie van Scholten, gecombineerd met de archaïsche woordenschat van Rosenboom, deed heel de VARA zonder aarzeling met de warme billfold naar de kassa’s van de ambulante boekhandel Linnaeus spurten.

Toen de touringcar met het Verschillige Publiek dan eindelijk als eerste was vertrokken, was de elite weer vanouds onder elkaar, met de bar als natuurlijke biotoop. Stamgasten waren de nieuwbakken vogelaar Kester Freriks, met naast hem broodschrijver Guus Bauer. Die haalt het geld tegenwoordig in Vlaanderen, waar de kiloprijzen fors hoger liggen. En over prijzen per gewicht gesproken: ook SC Heerenveen-chroniqueur Kees ‘t Hart, die zijn drinkarm hier oefende, tikte zijn pied-de-poule jasje op de kop tijdens een Amerikaanse car boot sale, waarbij de weegschaal bepaalt wat er afgerekend wordt.

Lidewijde Paris is de rijzige ex-uitgeefbaas van Querido, en werd indertijd met veel misbaar afgedankt door Pieter de Jong, maar die zit sinds zijn pensionering zelf achter de geraniums. Het kan verkeren. Lidewijde leidt inmiddels een kabouterfonds waarvan niemand de naam kan onthouden. En nog altijd als de Q-koorts opsteekt, draaft Li naar de Q-borrel.