Van levensstijl naar vergif
‘Vroeger kocht de roker niet een pakje vergif maar een levensstijl. De plaatjes op de pakjes hadden zelden iets met het roken van doen, maar riepen daarentegen associaties op met een luxueus leventje, een spannend bestaan of een paradijselijke omgeving. De roker werd voorgespiegeld dat de daad hem zou voeren naar andere sferen, alsof de witte staafjes niet gevuld waren met milde Virginia of kruidige Turkse tabakken, maar met marihuana of opium.”
Een speciale uitgave wijdde de Haagse Post in 1988 aan het roken. Waar bleef het onbekommerd genieten? En was dit het einde van een heerlijk tijdperk? Wie was er nog een tevreden roker? Straks zou niemand deze gewoonte immers meer in ere houden.
Daarom een nostalgisch advies van de toenmalige redactie: “Bewaart u dit nummer voor dat geval als eresaluut aan de laatste tevreden roker, die immers geen onruststoker was.”
