Bloed op de dansvloer
Blood on the Dance Floor: als Michael Jackson die tekst niet al een keer gebruikt zou hebben voor een album, zou het een betere titel zijn geweest voor de nieuwe cd van saxofonist Benjamin Herman dan Blue Sky Blond. Want waar blauwe luchten en blonde meisjes referenties oproepen aan de zonnige Chris Rea-hit On the Beach, is de muziek op het tiende soloalbum van Nederlands hardst werkende jazzmuzikant gedrenkt in gitzwarte, gewelddadige funkrock van het kaliber take no prisoners.
Niet alles op dit album is helemaal nieuw; een aantal stukken was eerder te horen op de exclusief op vinyl uitgebrachte platen Durban Poison en Skunkaholic. Op die opnamen was al te horen dat de muzikaal immer rusteloze Herman zijn tanden had gezet in op rock en funk georiënteerde grooves. Mede door de samenwerking in vier nummers met de Britse poplegende Paul Weller, schuift de muziek op Sky Blue Blond nog verder op in de richting van de dansbare, instrumentale popsong.
Herman produceerde het album voor een groot deel zelf en slaagde erin om een in your face live sound vast te leggen die de speakers in hun kasten doet trillen. Soms verruilt Herman zijn vertrouwde altsax voor een tenor, die hij laat gieren en snerpen als een kettingzaag. Bloed op de dansvloer: nu ook bij u thuis.
