Harry Mulisch
Op 5 september jongstleden was Harry Mulisch (82) een paar uur doodverklaard; door een fout was op teletekst zijn necrologie verschenen. Die was trouwens, zoals te verwachten, erg lovend over de laatst overgeblevene van de Grote Drie. Ook in 1972 was Mulisch reeds een gevierd literator. Maar hij bevond zich net aan de vooravond van een nieuwe fase in zijn schrijverschap. Jaren eerder was hij op het idee gekomen een roman te schrijven die zou spelen in een wereld waarin Hitler de Tweede Wereldoorlog wél gewonnen had. Het verhaal zou zich afspelen rond een Telegraaf-redacteur die juist weer een boek schreef over de vraag hoe de wereld eruit had gezien als Hitler de oorlog had verloren. Het ging Mulisch om de confrontatie van onze wereld met de wereld zoals de Telegraaf-redacteur zich die voorstelde. Maar uiteindelijk lukte het Mulisch niet ‘De Verteller’, zoals het boek zou heten, te voltooien. In De toekomst van gisteren, dat in 1972 verscheen, beschrijft Mulisch die mislukking. Het boek bevat verder een verslag van een bezoek aan ex-nazi Albert Speer, een overzicht van de Koude Oorlog en beschrijft Mulisch’ ervaringen in Parijs in mei 1968. Met De toekomst van gisteren sluit Mulisch een periode af waarin zijn engagement met de wereldpolitiek een prominente plaats innam. Daarna wordt zijn stijl helderder en schrijft hij bestsellers zoals Twee vrouwen (1975), De aanslag (1982) en, wat door velen wordt gezien als zijn magnum opus: De ontdekking van de hemel (1992). Momenteel is Mulisch weer bezig met het schrijven van een boek. Maar, zo zei hij in DWDD, ondanks het recente doodsbericht heeft hij daarbij geen haast.
