Suikerspinnen
Met Gentle Rain en Here’s That Rainy Day op de tracklist rijst het vermoeden dat Barbra Streisand tijdens de voorbereidingen voor Love Is The Answer veel naar saxofonist Stan Getz heeft geluisterd. Maar het is niet alleen de repertoirekeuze die de bij leven al legendarische zangeres bindt aan de in 1991 overleden jazzgigant. Getz’ bijnaam ‘The Sound’ geeft haarfijn aan wat hem zo bijzonder maakte: zijn geluid leek niet door een mens met behulp van een saxofoon te worden voortgebracht, maar klonk eerder als een autonoom, door de goden geschapen wezen.
Voor de stem van Strei-sand geldt hetzelfde. En zelfs nu ze ver in de zestig is, heeft ze nog steeds dat etherische, uit duizenden te herkennen geluid. Met Love Is The Answer keert Streisand terug naar haar jazzroots. De doop van het album vierde zij met een concert in de New Yorkse Village Vanguard, de jazzclub waar zij in 1962 aan de vooravond van haar debuutalbum ook optrad. Op Love Is The Answer werkt Streisand samen met het kwartet van de Canadese jazzpianiste en zangeres Diana Krall. Hoe die pure samenwerking klinkt, is helaas alleen te horen op de Deluxe dubbel-cd-editie van het album. Het standaardalbum bevat slechts de orkestrale, door Johnny Mandel gearrangeerde versies van de songs. En Mandels muzikale suikerspinnen doen, zoals zo vaak, meer kwaad dan goed.
